
De studie werd uitgevoerd in 87 centra in zestien landen, waaronder Nederland. Deelnemers waren volwassen patiënten met ECOG performance status 0 of 1, tenminste één meetbare lesie, niet-resectabel stadium III of IV melanoom (geen oogmelanoom en geen actieve hersenmetastasen), en ten hoogste één eerdere lijn systemische therapie, met exclusie van middelen tegen CTLA-4, PD-1, of PD-L1. De patiënten werden 1:1:1 gerandomiseerd naar pembrolizumab iedere twee weken (n=279), pembrolizumab iedere drie weken (n=277), of vier cycli ipilimumab iedere drie weken (n=278). Pembrolizumab werd gegeven tot tenminste twee cycli na het bereiken van complete respons, en werd gestopt bij progressie of niet-acceptabele toxiciteit, of na 24 maanden.
Eén patiënt in de tweewekelijkse pembrolizumab-groep en tweeëntwintig patiënten in de ipilimumab-groep trokken zich terug voor aanvang van de behandeling. Tijdens mediane follow-up van 22,9 maanden overleden 383 deelnemers. De mediane OS werd niet bereikt in de beide pembrolizumab-groepen en was 16,0 maanden in de ipilimumab-groep (voor beide pembrolizumab-groepen versus ipilimumab HR 0,68; p=0,0009 en HR 0,68; p=0,0008). De twee-jaars OS was 55% in beide pembrolizumab-groepen en 43% in de ipilimumab-groep.
De onderzoekers concluderen dat de studie laat zien dat pembrolizumab vergeleken met ipilimumab ook bij langere follow-up resulteerde in langere OS, zonder verschil in OS tussen beide pembrolizumab-doseringsschema’s.
1. Schachter J, Ribas A, Long GV et al. Pembrolizumab versus ipilimumab for advanced melanoma: final overall survival results of a multicentre, randomised, open-label phase 3 study (KEYNOTE-006). Lancet 2017; epub ahead of print