Androgeendeprivatietherapie (ADT) is een optie voor mannen met prostaatcarcinoom die na curatieve therapie stijgende PSA-waarden hebben, of mannen die niet in aanmerking komen voor curatieve therapie vanwege leeftijd, comorbiditeit of lokaal-gevorderde ziekte. De optimale timing van ADT is echter niet duidelijk. De fase 3-studie Timing of Androgen –Deprivation (TOAD) heeft patiënten gerandomiseerd naar onmiddellijke versus uitgestelde ADT. Prof. Gillian Duchesne (Peter MacCallum Cancer Centre, Melbourne) en collega’s publiceren uitkomsten van TOAD online in The Lancet Oncology.¹

TOAD werd uitgevoerd in 29 centra in Australië, Canada en Nieuw-Zeeland. Deelnemers waren 261 mannen met PSA-relapse en 32 met non-curable disease. Ze werden niet-geblindeerd gerandomiseerd naar onmiddellijke ADT (n=142) of uitgestelde behandeling met een interval van twee jaar tenzij er klinische indicaties waren om eerder te starten (n=151). De mediane follow-up vanaf randomisatie was 5 jaar. In de arm met onmiddellijke ADT overleden zestien patiënten (11%), en in de arm met uitgestelde ADT overleden dertig patiënten (20%). De vijf-jaars overall survival was 91,2% met onmiddellijke ADT versus 86,4% met uitgestelde ADT (p=0,047), in Cox-regressieanalyse overeenkomend met OS-HR 0,55 (p=0,05). Er waren geen verschillen tussen beide groepen in optreden van bijwerkingen.

De onderzoekers concluderen dat onmiddellijke ADT vergeleken met uitgestelde interventie resulteert in betere overleving van mannen met PSA-recidiverend of niet-curabel prostaatcarcinoom.

1.Duchesne GM, Woo HH, Bassett JK et al. Timing of androge-deprivation therapy in patients with prostatte cancer with a rising PSA (TROG 03.06 and VCOG PR 01-03 [TOAD]): a randomised, non-blinded, phase 3 trial. Lancet Oncol 2016; epub ahead of print