Patiënten met residueel invasief mammacarcinoom na neoadjuvante chemotherapie plus HER2-gerichte therapie hebben een slechtere prognose dan patiënten zonder residuele ziekte. Trastuzumab emtansine (T-DM1) is een antibody-drug conjugate van het HER2-gerichte antilichaam trastuzumab en het cytotoxische emtansine. T-DM1 heeft activiteit laten zien voor metastatisch mammacarcinoom dat eerder behandeld was met chemotherapie plus HER2-gerichte therapie. De multinationale fase 3-studie KATHERINE heeft nu de waarde onderzocht van T-DM1 voor HER2-positief vroeg-stadium mammacarcinoom in patiënten met residuele ziekte na neoadjuvante behandeling. Prof. Gunter von Minckwitz (German Breast Group Research Institute, Neu-Isenburg) en collega’s publiceren een vooraf-geplande interim-analyse van de studie online in The New England Journal of Medicine.¹

De studie includeerde patiënten met HER2-positief vroeg-stadium mammacarcinoom die na neoadjuvante therapie met een taxaan en trastuzumab bij chirurgie residuele invasieve bleken te hebben in borst of axilla. Ze werden gerandomiseerd naar veertien cycli adjuvant T-DM1 (n=743) of trastuzumab (n=743). Het primaire eindpunt was ziektevrije overleving. Op het moment van de interim-analyse was invasieve ziekte of overlijden gezien in 91 patiënten in de T-DM1 groep (12,2%) versus 165 patiënten in de trastuzumab-groep (22,2%). Het percentage patiënten dat na drie jaar vrij was van invasieve ziekte was 88,3% met T-DM1 versus 77,0% met trastuzumab. De DFS was significant hoger met T-DMI dan met trastuzumab (HR 0,50; p<0,001). Afstandsrecidief als eerste DFS-gebeurtenis werd gezien in 10,5% van de T-DM1 patiënten versus 15,9% van de trastuzumab-patiënten. De veiligheids-resultaten waren consistent met wat eerder is gerapporteerd over T-DM1, met meer adverse events in de T-DM1 groep dan in de trastuzumab-groep.

De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met HER2-positief vroeg-stadium mammacarcinoom die residuele invasieve ziekte hadden na voltooiing van neoadjuvante behandeling, het risico van recidief van invasieve ziekte of overlijden 50% lager was met adjuvant T-DM1 dan met trastuzumab.

1.Von Minckwitz G, Huang C-S, Mano MS et al. Trastuzumab emtansine for residual invasive HER2-positive breast cancer. N Engl J Med 2018; epub ahead of print

Summary: The international phase 3 study KATHERINE included patients with HER2-positive early breast cancer who had residual invasive disease after completion of neoadjuvant therapy. The patients were randomized to adjuvant trastuzumab emtansine or trastuzumab. The risk of recurrence or death was 50% lower in the T-DM1 arm than in the trastuzumab arm.