
De nu gepresenteerde analyse werd uitgevoerd nadat 55% van de patiënten overleden waren (mediane follow-up 62 maanden). Patiënten in de pbo-bev groep kregen vaken dan patiënten in de ola-bev groep na progressie alsnog PARP-remmer therapie (45,7% versus 19,6%). De mediane OS was 56,6 maanden met ola-bev versus 51,6 maanden met pbo-bev (HR 0,92; p=0,41). In de subgroep van patiënten met homologe-recombinatie deficiënte tumoren (n=387) was de OS wel significant beter met ola-bev dan met pbo-bev (vijf-jaars OS-percentage 65,5% versus 48,4%; HR 0,62; 95%-bti 0,45-0,85).
De onderzoekers concluderen dat, hoewel een hoog percentage van de patiënten in de controle-arm na progressie PARP-remmer kreeg, ola-bev onderhoud vergeleken met pbo-bev onderhoud resulteerde in een klinisch relevante verbetering van OS in aOC-patiënten met respons op eerstelijns platina-gebaseerde chemotherapie.
1.Ray-Coquard IL et al. ESMO 2022; abstr. LBA29
Summary: Final analysis of PAOLA-1/ENGOT-ov25 found that addition of olaparib to bevacizumab maintenance therapy resulted in clinically meaningful improvement in overall survival of patients with newly diagnosed advanced ovarian cancer and response to first-line platinum-based chemotherapy.