Pioglitazon is een antidiabeticum uit de thiazolidinedioneklasse. Het verbetert de glycemische controle in patiënten met type 2-diabetes. In sommige maar niet alle relevante studie is een associatie gezien tussen gebruik van pioglitazon en het risico van blaascarcinoom Dr. Laurent Azoulay (McGill University, Montreal) en collega’s hebben de associatie onderzocht in een grote populatie-gebaseerde cohortstudie. De uitkomsten van de studie worden vandaag online gepubliceerd in BMJ.¹

Deelnemers aan de studie waren 145.806 patiënten uit de UK Clinical Practice Research Database, die tussen 1 januari 2000 en 31 juli 2013 begonnen met het gebruiken van antidiabetesmedicatie. Van deze patiënten werden er 921 behandeld met pioglitazon. Tijdens de follow-up tot 31 juli 2014 (689.616 persoonsjaren) werd blaascarcinoom gediagnostiseerd in 622 deelnemers; overeenkomend met
een indicentie van 90,2 per 100.000 persoonsjaren. Vergeleken met andere antidiabetesmedicatie was gebruik van pioglitazon geassocieerd met een significante 63% verhoging van het risico van blaascarcinoom: 121,0 versus 88,9 per 100.000 persoonsjaren (HR 1,63; 95%-bti 1,22-2,19). Gebruik van rosiglitazon, ook een thiazolidinedion, was niet geassocieerd met een verhoogd risico van blaascarccinoom (86,2 per 100.000 persoonsjaren). Er waren duur-respons en doserings-respons assocaties voor pioglitazon.

De onderzoekers concluderen dat in deze grote populatiegebaseerde studie een significante associatie is gezien tussen gebruik van pioglitazon en het risico van blaascarcinoom. Afwezigheid van een associatie met rosiglitazon suggereert dat het verhoogde risico met pioglitazon medicatiespecifiek is en geen klasse-effect betreft.

1.Tuccori M, Filion KB, Yin H et al. Pioglitazone use and risk of bladder cancer: population based cohort study. BMJ 2016; epub ahead of print