In de Verenigde Staten is de mortaliteit van prostaatcarcinoom hoger onder zwarte dan onder blanke mannen. Een deel van deze dispariteit kan wellicht worden verklaard uit verschillen in toegang tot de medische zorg en sociaal-economische verschillen. Het is niet bekend of er verschillen tussen beide groepen zijn in genomische veranderingen die voorkomen in prostaattumoren. Een studie van het University HealthSystem Research Institute (Evanston IL) heeft deze veranderingen in prostaattumoren van zwarte en blanke mannen geïnventariseerd. Dr. Jianfeng Xu en collega’s publiceren de studie in Molecular Cancer Research.¹

De onderzoekers analyseerden met deeper next-generation sequencing 39 genes of interest in tumoren en gematcht normaal weefsel van 77 zwarte mannen met prostaatcarcinoom. In 35% van deze tumoren werden potentieel schadelijke mutaties gezien in verscheidene genen, waaron de DNA-schadeherstelgenen ATM, BRCA2, en ZMYM3. Dit laatste gen was gemuteerd in tumoren van 11,7% van de patiënten, versus 2,7% voor tumoren van blanke patiënten in de Genomic Data Commons database. De onderzoekers vergeleken ook copy number alterations (CNAs) in tumoren van 171 zwarte patiënten en 860 blanke patiënten (gegevens in openbaar toegankelijke databases). Onder de tumoren met Gleason score 7 of hoger, maar niet onder tumoren met lagere GS, waren er significante verschillen tussen beide groepen. Hooggradige tumoren van zwarte patiënten hadden een hogere waarschijnlijkheid van extra kopieën van het MYC oncogen en kopieverlies van MAP3K7 en RB1, alsmede deleties in sommige andere genen.

De onderzoekers concluderen dat verschillen genomische veranderingen in tumoren een deel van de verklaring kunnen vormen voor de dispariteit in mortaliteit van prostaatcarcinoom tussen zwarte en blanke patiënten.

1.Liu W, Zheng SL, Na R et al. Distinct genomic alterations in prostate tumors derived from African American men. Mol Cancer Res 2020; epub ahead of print

Summary: A study at the University HealthSystem Research Institute (Evanston, IL) investigated genomic alterations in prostate tumors from African American and European American men. In the AA tumors there was a high frequency of damaging mutations in ZMYM3 causing genomic instability along with higher frequency of altered genomic regions, including deletions of MAP3K7, BNIP3L, RB1, and NEIL3, and gain of MYC. These alterations may contribute to more aggressive prostate cancer in AA men.