Fosbretabuline tromethamine is een middel dat bloedvaten van tumoren afbreekt en resulteert in necrose van kankercellen. Bevacizumab is een monoklonaal antilichaam dat ontstaan van nieuwe bloedvaten tegengaat. Prof. Bradley Monk (Creighton University, Phoenix AZ) en collega’s hebben een gerandomiseerde fase 2-studie uitgevoerd van bevacizumab met of zonder fosbretabuline voor recidiverend of persistent epitheliaal ovarium-, tuba-, of peritoneaal carcinoom. Ze publiceren de uitkomsten van de studie online in het Journal of Clinical Oncology.¹

De studie had 107 deelneemsters met één tot drie eerdere lijnen van behandeling. Ze werden gestratificeerd naar ziektestatus (meetbaar versus niet-meetbaar), eerdere behandeling met bevacizumab, en platina-vrij interval gerandomiseerd naar bevacizumab (15 mg/kg) iedere drie weken of bevacizumab plus fosbretabuline (60 mg/m²) iedere drie weken tot progressie of niet-verdraagbare toxiciteit optrad. Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving.

De mediane PFS was 4,8 maanden met bevacizumab versus 7,3 maanden met bevacizumab plus fosbretabuline (HR 0,69; p=0,05). De overall response rate was 28,2% onder de 39 patiënten met meetbare ziekte in de bevacizumab-arm en 35,7% onder de 42 patiënten met meetbare ziekte in de combinatie-arm (p=0,24). Van de graad 3 of hoger bijwerkingen was alleen hypertensie meer frequent in de combinatie-arm (35%) dan in de bevacizumab-arm (20%). Er was één graad 3-tromboëmbolische gebeurtenis in de combinatie-arm en één darmfistel in de bevacizumab-arm.

De onderzoekers concluderen dat nadere evaluatie van deze chemotherapievrije combinatie op zijn plaats is.

1.Monk BJ, Sill MW, Walker JL et al. Randomized phase II evaluation of bevacizumab versus bevacizumab plus fosbretabulin in recurrent ovarian, tubal, or peritoneal carcinoma: An NRG Oncology/Gynecologic Oncology Group study. J Clin Oncol 2016; epub ahead of print