
De studie includeerde patiënten met T1-2N0-2 p16-positief OPSCC, die werden gerandomiseerd naar primaire RT (60 Gy met concurrent cisplatine voor klierpositieve patiënten; n=30) of TOS met halsdissectie (ND) en adjuvante verlaagde dosering RT afhankelijk van pathologische bevindingen (n=31). De studie begon in februari 2018, en de recrutering van nieuwe patiënten werd in november 2020 gestopt wegens excessieve toxiciteit in de TOS-ND arm. De mediane follow-up was 17 maanden (IQR 15-20). Drie patiënten overleden, allen in de TOS-ND arm, waaronder twee gerelateerd aan de behandeling (0,7 en 4,3 maanden na randomisatie). Er waren vier PFS-gebeurtenissen, eveneens alle vier in de TOS-ND arm, waaronder de drie patiënten die overleden en één patiënt met lokaal recidief. Graad 2 of hoger toxische gebeurtenissen werden gezien in 20 patiënten (67%) in de RT-arm en 22 patiënten (71%) in de TOS-ND arm. De gemiddelde MD Anderson Dysphagia Inventory scores na één jaar waren niet significant verschillend tussen de armen (85,7 ± 15,6 versus 84,7 ± 14,5).
De onderzoekers concluderen dat TOS geassocieerd was met niet-acceptabel risico van graad 5 toxische effecten, terwijl patiënten in beide armen na een jaar goede slikfunctie hadden.
1.Palma DA, Prisman E, Berthelet E et al. Assessment of toxic effects and survival in treatment deescalation with radiotherapy vs transoral surgery for HPV-associated oropharyngeal squamous cell carcinoma. The ORATOR2 phase 2 randomized clinical trial. JAMA Oncol 2022.0615
Summary: The randomized phase 2 ORATOR2 trial in Australia and Canada compared primary radiotherapy versus transoral surgery for T1-2N0-2 p16-positive OPSCC. The study found that TOS was associated with an unacceptable risk of grade 5 toxic effects. Patients in both trial arms achieved good swallowing outcomes at 1 year.