Patiënten met gevorderde neuroëndocriene tumoren van de pancreas (pNETs) hebben weinig behandelopties die objectieve tumorrespons induceren. De multicenter gerandomiseerde fase 2-studie E2211 in de Verenigde Staten evalueerde toevoeging van capecitabine aan temozolomide (TMZ) voor gevorderde pNETs. In 2018 is een interimanalyse gepresenteerd die liet zien dat met mediaan 29 maanden follow-up de progressievrije overleving (primair eindpunt) langer was met TMZ plus capecitabine dan met alleen TMZ (mediaan 22,7 versus 14,4 maanden; HR 0,58; p=0,022). Dr. Pamela Kunz (Yale Cancer Center, New Haven CT) presenteert op de ASCO Annual Meeting komend weekend finale resultaten van de studie na 69 maanden follow-up.

Tussen augustus 2013 en april 2016 includeerde de studie 144 patiënten van 66 centra. Inclusiecriteria waren metastatisch of niet-resectabel pNET, progressie in de voorafgaande twaalf maanden, en geen eerdere behandeling met TMZ, capecitabine, of 5-fluorouracil. De patiënten werden 1:1 gerandomiseerd naar TMZ plus capecitabine (n=72) of alleen TMZ (n=72). De response rate was 40% met TMZ plus capecitabine versus 34% met alleen TMZ (p=0,59). MGMT-deficiëntie, gedefinieerd als positieve promotermethylering, was geassocieerd met hogere waarschijnlijkheid van respons (OR 9,71; 95%-bti 1,09-87,71). De mediane overall survival was 58,7 maanden met TMZ plus capecitabine versus 53,8 maanden met alleen TMZ (HR 0,82; p=0,42).

De onderzoekers concluderen dat E2211 de eerste prospectieve gerandomiseerde studie is van capecitabine-TMZ voor gevorderd pNET, en de tot op heden langste PFS en hoogste RR van gevorderd pNET heeft laten zien.

1.Kunz P et al. ASCO Annual Meeting 2022; abstr. 4004

Summary: Final analysis of the multicenter randomized phase 2 ECOG-ACRIN E2211 trial showed that among patients with advanced pancreatic neuroendocrine tumors combination of temozolomide and capecitabine resulted in longer overall survival compared with temozolomide alone (median 58.7 months versus 53.8 months; HR 0.82; p=0.42).