
De studie includeerde patiënten met RAS/BRAF wildtype mCRC. In het eerste cohort (n=98) werd HER2-amplificatie in tumorweefsel getest met in situ hybridisatie, waarbij als drempelwaarde voor amplificatie een HER2/CEP17-verhouding van 2,0 werd gehanteerd. In het tweede cohort (n=70) werd HER2-amplificatie getest met next-generation sequencing (drempelwaarde vier of meer kopieën). Het primaire eindpunt van de studie was progressievrije overleving op behandeling met anti-EGFRab.
In het eerste cohort was de mediane PFS op anti-EGFRab therapie significant korter in de patiënten met HER2-amplificatie dan in de patiënten zonder HER2-amplificatie (2,8 versus 8,1 maanden; HR 7,05; p<0,001). Dit resultaat werd gevalideerd in het tweede cohort (2,8 versus 9,3 maanden; HR 10,66; p<0,001). De mediane PFS op andere dan anti-EGFRab therapie was vergelijkbaar voor patiënten met en zonder HER2-amplificatie: in het eerste cohort 9,7 versus 11,1 maanden (HR 1,01; p=0,97) en in het tweede cohort 9,6 versus 11,3 maanden (HR 1,21; p=0,66). In multivariate analyse was HER2-amplificatie een onafhankelijke voorspeller van slechtere PFS op anti-EGFRab therapie in zowel het eerste cohort (HR 6,48; p<0,001) als het tweede cohort (HR 10,1; p<0,001).
De onderzoekers concluderen dat in RAS/BRAF-wt mCRC HER2-amplificatie slechte respons op anti-EGFRab therapie voorspelt.
1.Raghav K, Loree JM, Morris JS et al. Validation of HER2 amplification as a predictive biomarker for anti-epidermal growth factor receptor antibody therapy in metastatic colorectal cancer. JCO Precision Oncol 2019; epub ahead of print
Summary: A study in two cohorts validated the role of HER2 amplification in mCRC as an unfavorable predictive biomarker for anti-EGFR antibody therapy.