
De mediane follow-up voor alle patiënten was 11,2 maanden, en de mediane follow-up voor overlevende patiënten was 25,9 maanden. De mediane overall survival was 18,0 maanden, met een één-jaars OS van 54%. In-field lokaal falen werd gezien in vier patiënten (15%), De één- en tweejaars freedom from local failure waren beide 78%. De één-jaars freedom from local-regional relapse en progressievrije overleving waren 61% respectievelijk 51%. Patiënten die 66 EQD2 Gy of hoger kregen versus patiënten die lagere herbestraling kregen hadden betere één-jaars freedom from local failure (100% versus 49%; p=0,013), betere één-jaars freedom from local-regional relapse (84% versus 23%; p=0,035), en betere PFS (76% versus 14%; p=0,050). Hoger oorspronkelijk T-stadium bij diagnose, squameuze histologie, en hoger recidiverend tumorvolume waren geassocieerd met slechtere OS. De herbestraling werd goed verdragen, met graad 3 late pulmonaire toxiciteit in slechts twee patiënten (7%), en geen graad 3 of hogere oesofagitis. Er waren geen graad 4 of 5 toxiciteiten.
De onderzoekers concluderen dat in deze tot op heden grootste serie patiënten behandeld met IMPT-herbestraling voor recidiverende thoraxmaligniteiten de behandeling resulteerde in duurzame lokale controle en goede overleving, met suggestie van betere uitkomsten bij hogere IMPT-doseringen.
1.Ho JC et al. 2017 Multidisciplinary Thoracic Cancers Symposium, abstr. 5