
De studie includeerde patiënten jonger dan vijftig jaar met slechte histologische respons (meer dan tien procent viabele cellen) na inductie met zes cycli vincristine, ifosfamide, doxorubicine, en etoposide, of met tumorvolume bij diagnose 200 ml of meer indien niet geresecteerd of geresecteerd naar radiotherapie. De patiënten werden gerandomiseerd naar hoge-dosering chemotherapie met busulfan en melfalan (BuMel; n=122) of standaard chemotherapie met vincristine, dactinomycine, en ifosfamide (VAI; n=118). Het primaire eindpunt van de studie was gebeurtenisvrije overleving.
De mediane follow-up was 7,8 jaar. BuMel vergeleken met VAI resulteerde in significante verlaging van het risico van een gebeurtenis (HR 0,63; p=0,026). De drie-jaars EFS was 69,0% versus 56,7% en de acht-jaars EFS was 60,7% versus 47,1%. BuMel vergeleken met VAI resulteerde ook in betere overall survival (HR 0,63; p=0,028). De drie-jaars OS was 78,0% versus 72,2% en de acht-jaars OS was 64,5% versus 55,6%. Twee patiënten overleden aan BuMel-gerelateerde toxiciteit; één patiënt aan toxiciteit van standaard chemotherapie. Significant meer BuMel-patiënten hadden klachten van ernstige acute toxiciteit dan VAI-patiënten.
De onderzoekers concluderen dat BuMel vergeleken met VAI consolidatie resulteerde in significant betere EFS en OS in patiënten met gelokaliseerd ES en hoog-risico kenmerken.
1.Whelan J, Le DeleyM-C, Dirksen U et al. High-dose chemotherapy and blood autologous stem-cell rescue compared with standard chemotherapy in localized high-risk Ewing sarcoma: results of Euro-E.W.I.N.G.99 en Ewing-2008. J Clin Oncol 2018; epub ahead of print
Summary: A European mutlicenter study compared high-dose chemotherapy (busulfan en melphalan) versus standard chemotherapy (vincristine, dactinomycine, ifosfamide) as consolidation for localized high-risk Ewing sarcoma. BuMel compared to VAI improved event-free and overall survival.