Behandeling met immuuncheckpointremmers (ICIs)heeft geresulteerd in verbetering van de overleving van patiënten met gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (aNSCLC), maar een aanzienlijk percentage van de patiënten hebben primaire of verkregen ICI-resistentie. Moleculaire karakterisering kan wellicht bijdragen aan selectie van patiënten met hoge of juist lage waarschijnlijkheid van profijt van ICI-behandeling. Een retrospectieve studie van het City of Hope centrum in Duarte (CA) heeft moleculaire kenmerken van aNSCLC geïnventariseerd die geassocieerd zijn met profijt van ICI-behandeling. Dr. Dan Zhao presenteert de studie op de virtuele meeting van AACR.¹

De studie includeerde alle aNSCLC-patiënten die in City of Hope behandeld werden met pembrolizumab, nivolumab, atezolizumab, en durvalumab (n=346). Factoren die in univariate en multivariate analyse geassocieerd waren met overall survival waren PD-L1 expressieniveau 50% of hoger (HR 0,19; p<0,01), EGFR-mutatie (HR 7,38; p<0,05), en TET2-mutatie (HR 0,15; p<0,05). Onder de 12 patiënten met genomische veranderingen in TET2 werd de mediane OS niet bereikt, terwijl onder de 96 patiënten zonder genomische veranderingen in TET2 de mediane OS 11,5 maanden was. Genomische veranderingen in TET2 en FANCA waren mutueel exclusief. Patiënten met genomische veranderingen in FANCA (6%) hadden kortere mediane OS dan patiënten zonder deze veranderingen (5,5 maanden versus 14,5 maanden; p<0,05).

De onderzoekers concluderen dat de studie nader inzicht verschaft dat kan bijdragen aan de selectie van aNSCLC-patiënten met kans op profijt van ICIs.

1.Zhao D et al. AACR 2020 Virtual Meeting II, abstr. 3300/22

Summary: A retrospective study at City of Hope (Duarte, CA) found that in patients with advanced NSCLC genetic alterations in TET2 and PD-L1 expression level 50% or higher were associated with longer overall survival.