Immuuncheckpointremmers
(ICIs) vormen een veelbelovende klasse van behandelingen voor maligniteiten,
maar kunnen geassocieerd zijn met ongunstige bijwerkingen. ICI-geassocieerde
neurotoxitieit komt niet veel voor, maar is vaak ernstig. Een retrospectieve
studie van Yale School of Medicine (New Haven CT) heeft het klinisch spectrum
en uitkomsten van ICI-geassocieerde neurotoxiciteit geïnventariseerd. Prof.
Joachim Baehring en collega’s publiceren de studie in het Journal of Neuro-Oncology.1
In de
instituutsdatabase identificeerden de onderzoekers achttien patiënten met
neurotoxiciteiten na ICI-behandeling (pembrolizumab, nivolumab, atezolizumab,
of ipilimumab) voor uiteenlopende maligniteiten. De toxiciteiten omvatten centrale
demyelinisering (28% van de patiënten), auto-immune encefalitis (17%),
aseptische meningitis (6%), myasthenia gravis (17%) met concurrente myositis
(6%), sensorimotor polyneuropathie (11%), en hypofysitis (17%). De mediane tijd
tot ontstaan van de neurotoxiciteit was 5 weken (range 1-72). Alle patiënten
discontinueerden de ICIs en kregen steroïden, met additionele immuunmodulatie
in negen patiënten, resulterend in verbetering van de klachten in zestien van
achttien patiënten. Graad 3 of 4 neurotoxiciteit werd gezien in veertien
patiënten. Graad 3 of 4 neurotoxiciteit was significant negatief geassocieerd
met overall survival (p=0,046).
De
onderzoekers concluderen dat ICI-gemedieerde neurotoxiciteit vroeg tot
ontwikkeling kwam en het centraal en perifeer zenuwstelsel en het
neuro-endocrien systeem kon aandoen. Vroege diagnose en gerichte behandeling kon
morbiditeit en mortaliteit substantieel verlagen.
1.Duong
SL, Barbiero FJ, Nowak RJ, Baehring JM. Neurotoxicities associated with immune checkpoint inhibitor therapy. J
Neuro-Oncol 2021; epub ahead of print
Summary: A retrospective study at Yale School of Medicine (New Haven, CT) found that among
patients receiving immune checkpoint inhibition for cancer, ICI-mediated neurotoxicities
presented early, were rapidly progressive, and included a diverse phenotype
affecting the central and peripheral nervous systems and the neuroendocrine system.
Early diagnosis and targeted treatment could substantially prevent morbidity
and mortality.
Commentaren
Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie. (Login)