Dr. Brahm Segal (Roswell Park Cancer Institute, Buffalo NY) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de impact van ascitesvolume op uitkomsten in ovariumcarcinoom. Ze publiceren de studie online in Gynecologic Oncology.¹ Deelnemers aan de studie waren 685 patiënten die in RPCI chirurgie ondergingen voor ovariumcarcinoom. Ascites was op het moment van chirurgie aanwezig in 58% van deze patiënten.

Per toename van het ascitesvolume met één liter waren de progressievrije overleving en overall survival 12% korter (PFS: HR 1,12; 95%-bti 1,07-1,17; OS : HR 1,12; 95%-bti 1,07-1,17). Het mediane ascitesvolume was 2000 ml. Patiënten met een ascitesvolume hoger versus lager dan de mediaan hadden een significant kortere PFS (14.5 maanden versus 22,7 maanden; p<0,001) en OS (27,7 maanden versus 42,9 maanden; p<0,001). Na correctie voor stadium was aanwezigheid van ascites invers geassocieerd met de mogelijkheid van het uitvoeren van optimale cytoreductieve chirurgie. Consistent met deze correlatie-uitkomsten in patiënten was intraperitoneale toediening van celvrij ascitesvocht in muizen geassocieerd met versnelde progressie van ovariumcarcinoom.

De onderzoekers concluderen dat hoger ascitesvolume bij de initiële chirurgie voor ovariumcarcinoom geassocieerd was met slechtere PFS en OS. Als deze uitkomsten worden bevestigd in onafhankelijke studies dient te worden overwogen hoog ascitesvolume toe te voegen aan stadiëringscriteria in ovariumcarcinoom.

1.Szender JB, Emmons T, Belliotti S et al. Impact of ascites volume on clinical outcomes in ovarian cancer: a cohort study. Gynecol Oncol 2017; epub ahead of print