Obesitas is een risicofactor voor heldercellig niercelcarcinoom (RCC). Er zijn echter aanwijzingen dat RCC in obese patiënten meer indolent is dan in niet-obese patiënten. Dr. Toni Choueiri (Dana-Farber Cancer Institute, Boston) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de klinische en biologische impact van body mass index op behandeluitkomsten in patiënten met mRCC. De studie is online gepubliceerd in het Journal of Clinical Oncology.¹

In een cohort van 1975 patiënten van het International Metastatic Renal Cell Carcinoma Database Consortium (IMDC) was de mediane overall survival 25,6 maanden in patiënten met een BMI ≥ 25 kg/m² en 17,1 maanden in patiënten met een BMI < 25 kg/m² (gecorrigeerd HR 0,84; 95%-bti 0,73-0,94). Deze uitkomst werd bevestigd in een extern validatiecohort van 4657 patiënten (gecorrigeerd HR 0,83; 95%-bti 0,74-0,93). Analyse van The Cancer Genome Atlas (n=61) wees uit dat de expressie van het fatty acid synthase gen (FASN) invers gecorreleerd was met BMI (p=0,034), en dat de OS langer was in patiënten met lage FASN-expressie: mediaan 36,8 maanden in de groep met lage expressie versus 15,0 maanden in de groep met hoge expressie (p=0,002). Immuunhistochemische bepaling van FASN liet positieve kleuring zien in 48% van de patiënten met IMDC-ongunstig risico, 34% van de patiënten met intermediair risico, en 17% van de patiënten met gunstig risico (p trend 0,015).

De onderzoekers concluderen dat hoge BMI een prognostische factor is voor betere OS en progressievrije overleving in mRCC-patiënten die behandeld worden met targeted therapy. De onderliggende biologie suggereert een rol van de FASN-route.

1.Albiges L, Hakimi AA, Xie W et al. Body mass index and metastatic renal cell carcinoma: clinical and biological correlations. J Clin Oncol 2016; epub ahead of print