In vergelijking met volwassen patiënten hebben pediatrische COVID-19 patiënten mildere symptomen. De impact van COVID-19 op de uitkomsten van kinderen met maligniteiten is echter niet goed bekend. Een studie in Polen heeft de impact van COVID-19 in pediatrische patiënten met maligniteiten op behandeling en korte-termijn mortaliteit geïnventariseerd. Dr. Marek Ussowicz (Medische Universiteit Wroclaw) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Hematology & Oncology.¹

Tussen maart 2020 en februari 2021 kregen in veertien centra ongeveer 1200 Poolse kinderen een nieuwe diagnose van een maligniteit en ondergingen ongeveer 2500 kinderen chemotherapie. De figuur laat uitkomsten van de studie zien. In 155 patiënten werd SARS-CoV-2 replicatie waargenomen, onder wie 49 patiënten die symptomen hadden (31 koorts, 13 coryza, 13 hoest, 10 gastroïntestinale symptomen, en 8 hoofdpijn). Vijftien patiënten kregen antibiotica, zes remdesvir, vier convalescent plasma, vier heparine, drie zuurstoftherapie onder wie één mechanische ventilatie, twee steroïden, en twee intraveneus immunoglobuline. De mediane duur van PCR-positiviteit was zestien dagen. Vier patiënten overleden, onder wie twee aan COVID-19 en twee aan progressie van de maligniteit. De waarschijnlijkheid van honderd-dagen overall survival was 97,3% (95%-bti 92,9-99). Uitstel van de volgende chemotherapiecyclus werd gezien in 91 van 155 patiënten, met mediaan 14 dagen (range 2-105).

De onderzoekers concluderen dat onder de meerderheid van pediatrische patiënten SARS-CoV-2 infectie geen levensbedreigend beloop heeft, maar wel kan resulteren in onderbreking van chemotherapie.

1.Weclawek-Tompol J, Zakrzewska Z, Gryniewicz-Kwiatkowska O et al. COVID-19 in pediatric cancer patients is associated with treatment interruptions but not with short-term mortality: a Polish national study. J Hematol Oncol 2021;14:63

Summary: A national study in Poland found that for the majority of pediatric cancer patients, SARS-CoV-2 infection did not result in a life-threatening course. However, interruptions in therapy were common, which may result in suboptimal therapy.