De meeste patiënten met EGFR-gemuteerd longcarcinoom hebben respons op EGFR-TKIs. In een subgroep van de patiënten wordt echter geen respons gezien. Dr. Steven Kao (University of Sydney) en collega’s hebben de impact van een EGFR-comutatie (dubbele of meervoudige mutatie) op de respons onderzocht. Ze publiceren de uitkomsten van hun pilot-studie in een Brief Report online in het Journal of Thoracic Oncology.¹

De onderzoekers analyseerden retrospectief mutatieprofielen van tumoren van patiënten die tussen 2012 en 2016 in het Royal Prince Albert Hospital in Sydney met EGFR-TKIs waren behandeld voor metatastisch niet-squameus NSCLC. Ze includeerden in de analyse 62 patiënten met een EGFR-mutatie. Van deze patiënten bleken er acht (12,9%) twee of meer EGFR-mutaties te herbergen. De mediane progressievrije overleving en overall survival in het gehele cohort waren respectievelijk 11,5 en 26,3 maanden. De patiënten met comutaties hadden significant kortere PFS dan de patiënten met een enkele mutatie (5,7 versus 12,3 maanden; p=0,02). De respons op de TKI was significant slechter in de patiënten met comutaties dan in de patiënten met een enkele mutatie (38% versus 89%; p<0,001).

De onderzoekers concluderen dat de studie ondanks het geringe aantal deelnemers suggereert dat patiënten met EGFR-comutaties significant kortere PFS en slechtere respons op TKI-behandeling hebben dan patiënten met een enkele mutatie. Multi-panel testing kan patiënten identificeren die waarschijnlijk een slechte respons zullen hebben op standaardbehandeling.

1.Barnet M, O’Toole S. Horvath L et al. Epidermal growth factor receptor (EGFR) co-mutated advanced non-small cell lung cancer (NSCLC) and response to EGFR tyrosine kinase inhibitors (TKIs): a brief report. J Thor Oncol 2016; epub ahead of print