De grote meerderheid van hoofd-halscarcinomen (HNCs) zijn sporadische squameus celcarcinomen, met roken en alcoholgebruik als belangrijkste risicofactoren. Er is weinig informatie beschikbaar over de mogelijke rol van familiegeschiedenis en het belang van erfelijke factoren versus gedeelde omgeving. Prof. Kamila Czene (Karolinska Instituut, Stockholm) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de familiegeschiedenis van HNC in Zweedse bevolkings-gebaseerde registraties. Ze publiceren de studie online in het International Journal of Cancer.¹

De analyse laat zien dat eerstegraads verwanten van HNC-patiënten een 43% verhoogd risico hebben zelf ook HNC te ontwikkelen (HR 1,43; 95%-bti 1,28-1,61 vergeleken met eerstegraads verwanten van gezonde controlepersonen). Echtgenoten van HNC-patiënten hadden een 25% verhoogd risico van het ontwikkelen van HNC (HR 1,25; 95%-bti 1,01-1,53 vergeleken met echtgenoten van gezonde controlepersonen). Nieuw-gediagnostiseerde HNC-patiënten met een familiegeschiedenis van HNC hadden een 34% verhoogd risico van overlijden aan HNC (HR 1,34; 95%-bti 1,03-1,73 vergeleken met HNC-patiënten zonder familiegeschiedenis van HNC).

De onderzoekers concluderen dat het HNC-risico verhoogd was in verwanten en echtgenoten van HNC-patiënten vergeleken met verwanten respectievelijk echtgenoten van gezonde controlepersonen. Dit suggereert dat naast erfelijke factoren ook gedeelde omgevingsfactoren een significante rol spelen in de ontwikkeling van HNC. Familiegeschiedenis van HNC was geassocieerd met slechtere overleving in nieuw-gediagnostiseerde HNC-patiënten.

• 1.Renkonen S, Lee M, Mäkitie A et al. Site-specific familial risk and survival of familial and sporadic head and neck cancer. Int J Cancer 2017; epub ahead of print