In verscheidene populaties is een inverse associatie gezien van fysieke activiteit met incidentie en mortaliteit van longcarcinoom. Prof. Marcia Stefanick (Stanford University, CA) en collega’s hebben deze assocatie onderzocht in het prospectieve cohort van het Women’s Health Initiative. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het International Journal of Cancer.¹

Deelneemsters aan de WHI-studie waren 161.808 postmenopauzale vrouwen die tussen 1993 en 1998 werden geïncludeerd bij veertig Amerikaanse centra. De vrouwen waren bij inclusie in de leeftijd van vijftig tot tachtig jaar. Ze gaven bij inclusie informatie over (onder meer) hun fysieke activiteit en sedentair gedrag. Voor de nu gepubliceerde analyse werden vier categorieën van fysieke activiteit onderscheiden: geen (minder dan 100 MET-minuten per week), laag (100-500), medium (500-1200) en hoog (meer dan 1200).

Tijdens de follow-up van gemiddeld 11,8 jaar werd in 2148 deelneemsters longcarcinoom gediagnostiseerd, en overleden 1365 deelneemsters aan longcarcinoom. Vergeleken met geen fysieke activiteit was hogere fysieke activiteit bij inclusie geassocieerd met lagere incidentie van longcarcinoom tijdens de follow-up (p=0,009; laag HR 0,86; medium HR 0,78; hoog HR 0,90) en eveneens met lagere longcarcinoom-specifieke mortaliteit (p<0,0001; laag HR 0,80; medium HR 0,68; hoog HR 0,78). Body mass index modificeerde de associatie tussen activiteit en incidentie van longcarcinoom (p=0,01) met een sterkere associatie in vrouwen met een BMI lager dan 30 kg/m². Er waren geen associaties tussen incidentie of mortaliteit van longcarcinoom en sedentair gedrag.

De onderzoekers concluderen dat fysieke activiteit invers geassocieerd is met de incidentie en mortaliteit van longcarcinoom in, vooral niet-obese, oudere vrouwen

1.Wang A, Qin F, Hedlin H et al. Physical activity and sedentary behavior in relation to lung cancer incidence and mortality in older women: The Women’s Health Initiative. Int J Cancer 2016; epub ahead of print