Van 3 tot en met 7 juni is in Chicago de ASCO Annual Meeting. De ASCO heeft de abstracts vrijgegeven van een aantal studies die in Chicago zullen worden gepresenteerd. Een van deze presentaties is die van dr. Maria Schwaederle (University of California in San Diego).¹ Schwaederle en collega’s hebben een vergelijking uitgevoerd van patiëntenuitkomsten van deelnemers aan fase 1-studies van monotherapie met gepersonaliseerde benadering (biomarker-gebaseerde selectiestrategie) versus fase 1-studies zonder gepersonaliseerde behandeling. De analyse heeft betrekking op 346 gepubliceerde fase 1-studies (351 armen) met tezamen 13.203 patiënten. De studies werden gepubliceerd tussen 1 januari 2011 en 31 december 2013.

De onderzoekers identificeerden 58 behandelings-armen met gepersonaliseerde benadering en 288 armen zonder deze benadering. Uit de analyses blijkt dat de gepersonaliseerde benadering geassocieerd was met betere responspercentages (gemiddeld 30,6% versus 4,9%; p<0,0001) en langere progressievrije overleving (mediaan 5,7 versus 2,95 maanden; p=0,002). Verreweg de meeste gepersonaliseerde armen (98,3%) gebruikten targeted agents, maar de meerderheid van de armen met targeted agents (76%) hadden een niet-gepersonaliseerde benadering, dat wil zeggen dat ze patiënten niet voor de behandeling selecteerden op basis van biomarkertesten. Een subanalyse binnen de 234 targeted armen liet zien dat biomarker-gebaseerde strategie resulteerde in statistisch significant verbetering van de responspercentages (31,1% versus 5,1%; p<0,0001). Gepersonaliseerde armen die een genomische biomarker gebruikten lieten hogere respons zien dan armen die een eiwit-biomarker gebruikten (42% versus 22,4%; p=0,001).

De onderzoekers concluderen dat fase 1-studies met gepersonaliseerde benadering betere uitkomsten hadden dan fase 1-studies zonder gepersonaliseerde benadering

1.Schwaederle MC et al. ASCO Annual Meeting 2016; abstr. 11520