De SARS-COV-2 pandemie heeft geresulteerd in vertraging van detectie, diagnose, en behandeling van maligniteiten. Een studie door de Dutch Lung Cancer Audit (DLCA) heeft de impact van de pandemie tijdens de eerste golf (16 maart tot 24 mei 2020) en de tweede golf (21 september tot 27 december 2020) op zorg voor longcarcinoom in Nederland geïnventariseerd. DLCA-onderzoeker Jesper van Breeschoten en collega’s publiceren de studie in Lung Cancer.¹



Tijdens de eerste golf van de pandemie nam het aantal NSCLC- en SCLC-diagnosen (n=1746) sterk af vergeleken met het gemiddelde van dezelfde periode in 2018 en 2019 (n=2641). Tussen de eerste en de tweede golf kwam het aantal diagnosen terug op het peil van de twee voorgaande jaren. Tijdens de tweede golf lag het aantal diagnosen 25% lager dan in de controleperiode. Vergeleken met de controleperiode hadden NSCLC-patiënten met een diagnose tijdens de eerste golf significant slechtere ECOG performance score (PS 2 of hoger: 26% versus 20%; p<0,001) en hadden meer patiënten bij presentatie metastatische ziekte (49% versus 43%; p<0,001). Er waren geen significant verschillen in geslacht en leeftijd. Tijdens de tweede golf werden vergelijkbare resultaten gezien. Zowel tijdens de eerste en tweede golf als tijdens de periode tussen beide golven was de tijd tussen het eerste bezoek aan het ziekenhuis en de datum van diagnose korter dan in de controleperiode.

1.Van Breeschoten J, Ismail R, Smit H et al. An invisible group of COVID-19 victims; impact on Dutch lung cancer care. Lung Cancer 2021.06.23

Summary: A study by the Dutch Lung Cancer Audit found that during the first and second wave of the SARS-COV-2 pandemic the number of NSCLC and SCLC diagnoses was significantly lower than during the corresponding time periods in the two previous years. Compared to the control period, NSCLC patients diagnosed during the first and second wave had worse ECOG PS and more patients presented with metastatic disease.