Prof. Johan Malm (Lund Universiteit, Malmö) en collega’s hebben een analyse uitgevoerd van de associaties tussen serumgehalten van vitamine D en calcium en de overleving na de diagnose prostaatcarcinoom. De uitkomsten van de analyse worden vandaag online gepubliceerd in Cancer Causes & Control.¹ In de Malmö Diet and Cancer Study werd tijdens de follow-up (gemiddeld 16,6 jaar; SD 4,9 jaar) prostaatcarcinoom gediagnostiseerd in 943 deelnemers. De onderzoekers bepaalden de serumgehalten van vitamine D (als 25-OH-D) en calcium in monsters die waren genomen bij inclusie in de studie.

De prostaatcarcinoom-specifieke mortaliteit was significant verlaagd in patiënten met een hoge vitamine D-spiegel: in het derde kwartiel (85-102 nmol/l) versus het eerste kwartiel (<68 nmol/l) was de prostaatcarcinoom-specifieke mortaliteit 46% lager (HR 0,54; 95%-bti 0,34-0,85) na correctie voor leeftijd, tijdstip van inclusie en body mass index. Nadere correctie voor leeftijd bij diagnose, Gleason score en TNM-klassering resulteerde in versterking van de associatie (Q3 versus Q1 HR 0,36; 95%-bti 0,22-0,60). In niet-gecorrigeerde analyses was de prostaatcarcinoom-specifieke mortaliteit ook invers gecorreleerd met het serumcalciumgehalte (Q2 versus Q1 HR 0,54; 95%-bti 0,32-0,86) maar deze associatie werd niet-significant na correctie voor tumorkenmerken.

De onderzoekers concluderen dat een prediagnostisch serumniveau van vitamine D hoger dan 85 nmol/l geassocieerd was met betere overleving na de diagnose prostaatcarcinoom.

1.Brändstedt J, Almquist M, Manjer J, Malm J. Vitamin D, PTH, and calcium in relation to survival following prostate cancer. Cancer Causes Control 2016; epub ahead of print