Mutaties in het gen voor tumor protein 53 (TP53) voorspellen een slechte prognose in patiënten met AML. Prof. Hagop Kantarjian (MD Anderson Cancer Center, Houston) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van klinisch-moleculaire eigenschappen, respons op therapie, en uitkomsten in deze patiënten. De studie is online gepubliceerd in Cancer.¹ In een cohort van 293 patiënten met nieuw-gediagnostiseerd AML vonden de onderzoekers met next-generation sequencing TP53-mutaties in perifeer bloed of beenmerg van 53 patiënten (18%; 45 van de mutaties waren missense mutations).

Waarschijnlijkheid van TP53-mutatie was verhoogd in patiënten met complex karyotype, abnormaliteiten van chromosomen 5, 7, en 17, en therapie-gerelateerd AML. Patiënten met TP53-gemuteerd AML hadden significant verlaagde incidentie van mutaties in FLT3, RAS, en NPM1, en significant verhoogde incidentie van coëxisterende MPL-mutaties. De distributie van TP53-mutaties was gelijk voor patiëntengroepen jonger dan 60 jaar en ouder dan 59 jaar. TP53-gemuteerd AML vergeleken met TP53-wildtype AML was geassocieerd met slechtere progressievrije overleving en slechtere overall survival ongeacht het type behandeling.

De onderzoekers concluderen dat er behoefte is aan nieuwe behandelingen om de uitkomsten van patiënten met TP53-gemuteerd AML te verbeteren.

1.Kadia TM, Jain P, Ravandi FR et al. TP53 mutations in newly diagnosed acute myeloid leukemia: Clinicomolecular characteristics, response to therapy, and outcomes. Cancer 2016; epub ahead of print