Op basis van studies die zijn uitgevoerd voor de introductie van moderne behandelingen wordt translocatie (11;14) in plasmacellen gezien als een standaard-risico prognostische marker in multipel myeloom. Prof. Shaji Kumar (Mayo Clinic, Rochester MN) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de impact t(11;14) in MM na introductie van moderne behandelingen. Ze publiceren de studie vandaag online in Leukemia.¹

Deelnemers aan de studie waren 1095 MM-patiënten van de Mayo Clinic. In 365 patiënten werd t(11;14) gezien, in 132 non-(11;14) translocaties, en in 598 geen translocaties. De mediane progressievrije overleving in deze drie groepen was 23 maanden, 19 maanden en 28,3 maanden (p<0,01). De mediane overall survival in de groepen was 74 maanden, 50 maanden, en 194 maanden (p<0,01). Na exclusie van patiënten met 17p-abnormaliteit was de mediane OS in de drie groepen 82 maanden, 58 maanden, en 108 maanden (p<0,01). Vergelijkbare relaties werden gezien in patiënten jonger dan 65 jaar, patiënten met ISS-stadium I/II, en patiënten die inductietherapie met nieuwe middelen hadden gekregen. Gevorderde leeftijd (HR 1,98), 17p-abnormaliteit (HR 2,2) en ISS-stadium III (HR 1,59) bij diagnose voorspelden slechtere OS in t(11;14)-patiënten.

De onderzoekers concluderen dat uitkomsten van t(11;14) MM inferieur zijn aan die van andere standaard-risico patiënten.

1. Lakshman A, Moustafa MA, Rajkumar SV et al. Natural history of t(11;14) multiple myeloma. Leukemia 2017; epub ahead of print