Tumor-budding is gedefinieerd als aanwezigheid van individuele cellen en kleine clusters van tumorcellen op het invasieve front van carcinomen. Dr. James Going (University of Glasgow) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de relatie tussen tumor-budding, klinisch-pathologische kenmerken, en overleving in patiënten met primair operabel colorectaalcarcinoom. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in het British Journal of Cancer.¹

De studie had 303 deelnemers. Aan- of afwezigheid van tumor-budding werd vastgesteld door bestudering van alle tumorbevattende H&E-slides. Tumor-budding werd gezien in 39% van alle tumoren en 28% van de kliernegatieve tumoren. Hooggradige budding was significant geassocieerd met T-stadium (p<0,001), N-stadium (p<0,001), TNM-stadium (p<0,001), serosa-betrokkenheid (p<0,001), en veneuze invasie (p<0,005). Tumor-budding was geassocieerd met verlaging van de colorectaalcarcinoom-specifieke overleving (HR 4,03; p<0,001) onafhankelijk van leeftijd, TNM-stadium, veneuze invasie, en Glasgow Microenvironment Score (een maat voor tumornecrose, tumor-inflammatoire celinfiltratie, en tumorstromapercentage).

De onderzoekers concluderen dat aanwezigheid van tumor-budding geassocieerd was met elementen van de tumormicro-omgeving, en een onafhankelijke ongunstige prognostische factor was in patiënten met primair operabel colorectaalcarcinoom.

1.Van Wyk HC, Park JH, Edwards J et al. The relationship between tumour budding, the tumour microenvironment and survival in patients with primary operable colorectal cancer. Br J Cancer 2016; epub ahead of print