Patiënten met metastatisch mammacarcinoom (MBC) en DPYD-varianten die geassocieerd zijn met gedeeltelijk verlies van activiteit van dihydropyrimidine-dehydrogenase (DPD) hebben een verhoogd risico van ernstige toxiciteiten als ze behandeld worden met capecitabine. Een studie in Guy’s Hospital (Londen VK) heeft onderzocht of het mogelijk is MBC-patiënten voor aanvang van de capecitabinebehandeling routinematig DYPD-genotypering te laten ondergaan. Dr. Janine Mansi (Guy’s and St Thomas’ NHS Foundation Trust) en collega’s publiceren de studie online in Breast Cancer Research and Treatment.¹

Tussen december 2014 en december 2017 ondergingen 66 achtereenvolgende MBC-patiënten screening op vier DPYD-varianten die geassocieerd zijn lagere activiteit van DPD. Deze varianten werden gedetecteerd in vijf patiënten (8,4%, aldus de onderzoekers). Twee van deze vijf patiënten kregen gereduceerde-dosering capecitabine. Onder de 61 DPYD-wildype patiënten waren er 14 (23%) die graad 3 toxiciteiten ervoeren (PPE 65%; GI-toxiciteit (35%). Geen van de patiënten werd gehospitaliseerd voor toxiciteit.

De onderzoekers concluderen dat routinematige prospectieve DPYD-genotypering succesvol kan worden geïmplementeerd in de klinische praktijk, en kan resulteren in verlaging van het risico van ernstige fluoropyrimidine-geassocieerde toxiciteiten.

1.Stavraka C, Pouptsis A, Okonta L et al. Clinical implementation of pre-treatment DPYD genotyping in capecitabine-treated metastatic breast cancer patients. Breast Cancer Res Treat 2019; epub ahead of print

Summary: A study in a large cancer center in London (UK) showed that prospective DPYD genotyping (before the start of capecitabine for metastatic breast cancer) can be successfully implemented in routine clinical practice and can reduce the risk of severe fluoropyrimidine toxicities.