Prof. Alessandra Ferrajoli (MD Anderson Cancer Center, Houston) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de incidentie en prognostische impact van andere maligniteiten (OC) in een populatie van patiënten die meer dan tien jaar overleefden na de diagnose CLL (lange-termijn overlevers, LTS). De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Annals of Oncology.¹ De studie is gebaseerd op gegevens van 797 LTS.

De cumulatieve frequentie van OC was 36%, niet-statistisch significant verschillend tussen LTS die behandeld waren voor CLL (TRT; n=570) en patiënten die niet behandeld waren (UT; n=227). De meest-geziene OC in beide groepen was niet-melanoom huidkanker, in de TRT-groep gevolgd door prostaatcarcinoom, mammacarcinoom, melanoom, longcarcinoom en leukemie; en in de UT-groep gevolgd door prostaatcarcinoom, mammacarcinoom, melanoom, longcarcinoom en gastro-intestinale tumoren. De standardized incidence ratio van OC in LTS versus de algemene populatie was 1,2 (p=0,034). De SIR was hoger in mannelijke LTS (SIR 1,31; p=0,013) en in LTS jonger dan zestig jaar (SIR 1,27; p=0,027). De SIR was hoger voor secundaire leukemie, melanoom, en hoofd-halscarcinoom, en lager voor gastro-intestinaal en blaascarcinoom. Onafhankelijke voorspellers van ontwikkeling van OC in LTS waren gevorderde leeftijd, mannelijk geslacht, en lager trombocytengetal. De overleving van LTS met OC was 16,2 maanden; de overleving van LTS zonder OC was 22,9 jaar.

De onderzoekers concluderen dat LTS van CLL een verhoogd risico van OC hebben vergeleken met de algemene populatie, en dat behandeling voor CLL geen risicofactor is voor OC.

1.Falchi L, Vitale C, Keating MJ et al. Incidence and prognostic impact of other cancers in a population of long-term survivors of chronic lymphocytic leukemia. Ann Oncol 2016; epub ahead of print