Ondanks agressieve therapie hebben patiënten met metastatisch of recidiverend rhabdomyosarcoom een slechte prognose. De PAX-FOXO1 genfusiestatus is de enige tot op heden bekende genomische marker voor risicostratificatie van de patiënten. Een studie door een internationaal consortium heeft de incidentie van andere driver-mutaties en hun associaties met klinische uitkomsten van rhabdomyosarcoom geïnventariseerd. Dr. Jack Shern (National Institutes of Health, Bethesda MD) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical Oncology.¹

De studie includeerde tumormonsters van 641 patiënten in studies van de Amerikaanse Children’s Oncology Group (1998-2017) en twee studies in het Verenigd Koninkrijk (1995-2016). Met custom-capture sequencing werden mutaties, indels, gendeleties, en amplificaties geïdentificeerd. Per tumor werd mediaan één verandering gedetecteerd. Onder FOXO1-fusienegatieve tumoren werd in meer dan 50% een mutatie in een van de RAS-routegenen gevonden, en werd in 21% geen mogelijke driver-mutatie gezien. Mutaties van BCOR (15%), NF1 (15%) en TP53 (13%) werden gevonden in hogere percentages dan eerder gerapporteerd was. TP53-mutaties waren geassocieerd met slechtere uitkomsten (versus TP53-wildtype) in zowel FOXO1-fusienegatieve als FOXO1-fusiepositieve tumoren. Ook mutaties van MYOD1 waren geassocieerd met slechte uitkomsten.

De onderzoekers concluderen dat de genomische karakterisering betere risicostratificatie van patiënten met rhabdomyosarcoom mogelijk maakt.

1.Shern JF, Selfe J, Izquierdo E et al. Genomic classification and clinical outcome in rhabdomyosarcoma: a report from an international consortium. J Clin Oncol 2021; epub ahead of print

Summary: A study by a multinational consortium investigated the incidence of driver mutations in rhabdomyosarcoma and their associations with clinical outcomes in a US Cohort and a UK cohort. The study found that TP53 and MYOD1 mutations were associated with worse event-free survival.