Dr. Sarah Arron (University of California, San Francisco) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de incidentie van en risicofactoren voor huidmaligniteiten in ontvangers van orgaantransplantatie in de Verenigde Staten. De studie is online gepubliceerd in JAMA Dermatology.¹ De onderzoekers inventariseerden het voorkomen van squameus celcarcinoom (SCC), melanoom (MM) en merkelcelcarcinoom (MCC) in volwassen ontvangers van een transplantie bij zesentwintig centra in de Verenigde Staten in 2003 of in 2008.


De onderzoekers identificeerden 10.649 orgaantransplantatie-ontvangers; man-vrouw verhouding 64-36; gemiddelde leeftijd 51 jaar (SD 12 jaar). De totale follow-up bedroeg 59.923 persoonsjaren. De incidentie van posttansplantatie-huidmaligniteiten was 1408 per 100.000 persoonsjaren (SCC 1328, MM 122, MCC 4 per 100.000 persoonsjaren). Statistisch significante risicofactoren voor posttransplantatie-huidmaligniteit waren pretransplantatie-huidmaligniteit (HR 4,69; 95%-bti 3,26-6,73), mannelijk geslacht (HR 1,56; 95%-bti 1,34-1,81), blank ras (HR 9,04; 95%-bti 6,20-13,18), leeftijd bij transplantatie vijftig jaar of ouder (HR 2,77; 95%-bti 2,20-3,48), en transplantatie in 2008 versus 2003 (HR 1,53; 95%-bti 1,22-1,94).

De onderzoekers concluderen dat posttransplantatie-huidmaligniteiten ‘common’ zijn, met een verhoogd risico bij hogere leeftijd, blank ras, en mannelijk geslacht. Het verschil in incidentie tussen transplantatie in 2008 versus 2003 kan wellicht worden verklaard door meer agressieve immuunsuppressie in de meer recente periode.

1.Garrett GL, Blanc PD, Boscardin J et al. Incidence of and risk factors for skin cancer in organ transplant recipients in the United States. JAMA Dermatol 2017; epub ahead of print