
De onderzoekers voerden genoomanalyse uit van vijftig AYA-melanoompatiënten. Vijfentwintig patiënten ondergingen whole genome sequencing (WGS) van tumor- en kiemlijn DNA, exoom-gegevens van twaalf patiënten werden verkregen uit The Cancer Genome Atlas, en targetet DNA sequencing werd uitgevoerd voor dertien patiënten. De AYA-melanomen werden vergeleken met cutaan melanomen van 121 volwassen patiënten.
Net als in melanomen van volwassenen werden in AYA-melanomen hoge mutatiebelasting en mutatiesignaturen van UVR-schade gezien. De frequenties van somatische mutaties in BRAF (96%) en PTEN (36%) waren ongeveer het dubbele van wat werd gezien in volwassenen-melanomen. Daarnaast maakten in AYA-melanomen de niet-UVR gerelateerde mutatiesignaturen een hoger aandeel van de totale mutatiebelasting uit dan in volwassenen-melanomen (p=0,0002). Deze niet-UVR gerelateerde mutatiesignaturen waren betrokken bij APOBEC en mismatch repair routes, en in sommige patiënten werden kiemlijnvarianten in gerelateerde genen gezien.
De onderzoekers concluderen dat AYA-melanomen sommige van dezelfde moleculaire afwijkingen vertonen die ook in volwassenen-melanomen voorkomen, maar in andere proporties. In een subset van de AYA-patiënten werden kiemlijnvarianten gezien die mogelijk bijdragen aan vatbaarheid voor melanoom.
1.Wilmott JS, Johansson PA, Newell F et al. Whole genome sequencing of melanomas in adolescent and young adults reveals distinct mutation landscapes and the potential role of germline variants in desease susceptibility. Int J Cancer 2018; epub ahead of print
Summary: A study at the Melanoma Insstitute Australia showed that melanomas in adolescents and youg adults (15-30 years of age) harbour some of the same molecular aberrations and mutagenic insults occurring in older adults, but in different proportions. Germline variants that may have conferred disease susceptibility correlated with somatic mutation signatures in a subset of AYA melanomas.