In vroeg-stadium EGFR-gemuteerd niet-kleincellig longcarcinoom is chirurgie de primaire behandeling, en zijn er geen op individuele patiënten toegesneden adjuvante behandelingen bekend. Een multicenter retrospectieve studie in Zuid-Korea heeft risicofactoren voor recidiefvrije overleving na resectie in deze setting geïnventariseerd. Prof. Keunchil Park (Samsung Medisch Centrum, Seoel) en collega’s publiceren de studie in Clinical Cancer Research.¹

De studie includeerde 1181 patiënten met pathologisch stadium IB tot en met IIIA niet-squameus EGFR-gemuteerd NSCLC die tussen begin 2008 en september 2020 curatieve chirurgie ondergingen. De mediane follow-up was 38,8 maanden (range 0,5-156,2). De mediane RFS was 73,5 maanden (95%-bti 62,1-84,9) in de groep patiënten met stadium IB; 48,7 maanden (41,2-56,3) in de groep met stadium II; en 22,7 maanden (19,4-26,0) in de groep met stadium IIIA (p<0,001). Klinisch-pathologische factoren die in multivariate analyse geassocieerd waren met RFS waren pathologisch stadium, micropapillair subtype, vasculaire invasie, pleurale invasie, en pathologische klasse naar cell of origin (type II pneumocyte-like tumor cell versus bronchial surface epithelial cell-like tumor cell). Moleculaire risicofactoren voor slechte RFS onafhankelijk van p-stadium waren non-terminal respiratory unit (non-TRU) van het RNA subtype (HR 3,49; p<0,01) en TP53-mutatie HR 2,50; p=0,01). Onder de patiënten met recidief was de progressievrije overleving met EGFR-TKI slechter in de groep patiënten met APOBEC-mutatiesignatuur dan in de patiënten zonder dit signatuur (8,6 versus 28,8 maanden; HR 4,16; p=0,02).

De onderzoekers concluderen dat patiënten in de laag-risicogroep met TRU-subtype en TP53-wildtype zonder klinisch-pathologische risicofactoren wellicht geen adjuvante EGFR-TKIs nodig hebben. Patiënten in de hoog-risicogroep met non-TRU subtype en/of TP53-mutatie dient een nieuwe adjuvante strategie van EGFR-TKI plus chemotherapie of antiangiogene middelen te worden onderzocht. Voor patiënten met het APOBEC-mutatiesignatuur is een alternatieve adjuvante strategie vereist.

1.Hyun HA, Lim J, Choi Y-L et al. Clinical, pathologic, and molecular prognostic factors in patients with early-stage EGFR-mutant NSCLC. Clin Cancer Res 2022; epub ahead of print

Summary: A multicenter retrospective study in South Korea found that among patients with early-stage EGFR-mutated NSCLC, the low-risk group with terminal respiratory unit (TRU) subtype and TP53 wild-type without clinicopathologic risk factors might not need adjuvant EFGR-TKIs. In the high-risk group, with non-TRU subtype and/or TP53-mutation, a novel adjuvant strategy of combination of EGFR-TKI and chemotherapy or antiangiogenic agents needs to be investigated. In patients with APOBEC mutation signature, an alternative adjuvant strategy might be needed.