Er zijn aanwijzingen voor een rol van mutaties in PIK3CA en ESR1 in de resistentie van HR-positief metastatisch mammacarcinoom (MBC) tegen endocriene therapie. Een secundaire analyse van de MONARCH 2-studie (abemaciclib plus fulvestrant versus placebo plus fulvestrant voor HR-positief MBC) heeft de klinische relevantie onderzocht van PIK3CA- en ESR1-mutaties gedetecteerd in circulerend tumor DNA (ctDNA) en DNA in gearchiveerde FFPE-monsters) voor de respons op toevoeging van abemaciclib aan de behandeling. Dr. Sara Tolaney (Dana-Farber Cancer Institute, Boston MA) presenteeert de analyse op de Annual Meeting van AACR in Atlanta.¹

De analyse includeerde 334 baseline plasmamonsters en 434 FFPE-tumormonsters van 669 deelneemsters aan de studie. PIK3CA-mutaties werden gedetecteerd in 40,3% van de plasmamonsters en 39,9% van de FFPE-monsters. De concordantie van PIK3CA-mutaties in gepaarde plasma- en FFPE-monsters was 62,8%. ESR1-mutaties werden gedetecteerd in 64,4% van de plasma-monsters en 4,4% van de FFPE-monsters, met een concordantie van 37,1%. Comutaties in PIK3CA en ESR1 werden gezien in 36,1% van de plasmamonsters en 1,5% van de FFPE-monsters. Detectie van de PIK3CA- en ESR1-mutaties in plasmamonsters, maar niet in FFPE-monsters, was geassocieerd met numeriek hoge profijt van toevoeging van abemaciclib aan fulvestrant onder deelneemsters aan de MONARCH 2-studie.

De onderzoekers concluderen dat detectie van PIK3CA- en ESR1-mutaties in plasma, maar niet in FFPE-monsters, gecorreleerd was met de respons op abemaciclib.

1.Tolaney S et al. AACR Annual Meeting 2019; abstr. 4458

Summary: A secondary analysis of the MONARCH 2 study (abemaclib plus fulvestrant versus placebo plus fulvestrant for metastatic breast cancer) found that PIK3CA and ESR1 mutations dtected in circulating tumor DNA, but not in archived FFPE samples, correlated with response to abemaciclib.