Klinische precisie-oncologie begon in 1998 met de goedkeuring van trastuzumab voor HER2-positief mammacarcinoom. Sindsdien is het veld sterk gegroeid met de ontdekking van nieuwe biomarkers en daarmee samenhangende goedkeuring van nieuwe middelen, ten dele dankzij progressieve afname van de kosten van genoom-sequencing en verbetering in de sequentie-technologie. Een analyse door onderzoekers van Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York) heeft de toename van klinische actionabiliteit van maligniteiten tussen begin 2017 en eind 2022 gekwantificeerd. Dr. Debyani Chakravarty en collega’s publiceren de analyse in Cancer Discovery.¹

De onderzoekers includeerdes 47.271 met de MSK-IMPACT gesequencede solide tumoren die werden geanalyseerd met de 2017- en de 2022-versie van de OncoKB. Tussen 2017 en 2022 was er een toename (8,9% tot 31,6%) in de fractie van tumoren met een predictieve biomarker van respons op therapie, tezamen met een bijna halvering (44,2% tot 22,8%) van de fractie van tumoren met niet-actionabele drijvers. In de tumoren met beperkte of geen actionabiliteit waren TP53 (43,2%), KRAS (19,2%), en CDKN2A (12,2%) de meest-frequent veranderde genen.

De onderzoekers concluderen dat er sinds 2017 duidelijke verbetering is opgetreden in de beschikbaarheid van precisie-oncologie gebaseerde behandelingen, maar dat er een unmet need blijft bestaan aan nieuwe therapeutische strategieën, in het bijzonder voor maligniteiten met currently undruggable oncogene drijvers.

1.Suenholz SP, Nissan MH, Zhang H et al. Quantifying the expanding landscape of clinical actionability for patients with cancer. Cancer Discovery 2023; epub ahead of print

Summary: Analysis by researchers at Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York, NY found that between 2017 and 2022, there was an increase from 8.9% tot 31.6% in the fraction of tumors harboring a standard care predictive biomarker of therapy response, and an almost halving of tumors carrying non-actionable drivers (44.2% to 22.8%).