Logo Jan Blom
Login

Oncologisch onderzoek.nl

Lange-termijn cardiopulmonaire consequenties van trastuzumab-gerelateerde cardiotoxiciteit in patiënten met mammacarcinoom


Dr. Anthony YuTrastuzumab-behandeling resulteert in verbetering van oncologische uitkomsten van patiënten met HER2-positief mammacarcinoom, maar is ook geassocieerd met cardiotoxiciteit die meestal wordt gezien in de vorm van asymptomatische daling van de linkerventrikel-ejectiefractie. Lange-termijn consequenties van deze cardiotoxiciteit zijn niet duidelijk. Een cross-sectionele case-control studie heeft deze consequenties onderzocht. Dr Anthony Yu en collega’s publiceren de studie online in JAMA Cardiology.1

De studie includeerde 57 deelnemers (mediane leeftijd 60,8 jaar; IQR 52,7-65,7), onder wie 42 patiënten na trastuzumab-gebaseerde behandeling voor mammacarcinoom en 15 gezonde controlepersonen (HC-groep). De patiënten hadden de behandeling mediaan 7,0 jaar (IQR 6,2-8,7) voor inclusie voltooid; 38 van 42 patiënten waren voorafgaand aan trastuzumab behandeld met anthracyclines. Onder de patiënten waren er 22 die tijdens de behandeling asymptomatische LVEF-daling hadden gehad (TOX-groep; afname van LVEF met tenminste 10% van baseline tot lager dan 55%) en 20 die tijdens de behandeling geen tekenen van cardiotoxiciteit hadden gehad (NOTOX-groep). Voor de nu gepubliceerde analyse vergeleken de onderzoekers de LVEF in rust, de global longitudinal strain (GLS) en de piek-zuurstofopname in de drie groepen.

De LVEF in rust was significant lager in de TOX-groep (gemiddeld 56,9 ± 5,2%) dan in de NOTOX-groep (62,4 ± 4,0%) en de HC-groep (65,3 ± 2,9%; p<0,001). Vergelijkbare resultaten werden gezien voor de GLS (TOX-groep -17,8 ± 2,2%; NOTOX-groep -19,8 ± 2,2%; HC-groep -21,3 ± 1,8%; p<0,001). De gemiddelde piek VO2 in de TOX-groep (22,9 ± 4,4 ml/kg/min) was 15% lager dan in de NOTOX-groep (27,0 ± 5,3 ml/kg/min; p=0,03) en 25% lager dan in de HC-groep (30,5 ± 3,4 ml/kg/min; p<0,001). Onder de patiënten was de GLS significant geassocieerd met de piek VO2 (β-coëfficiënt -0,75; 95%-bti -1,32 tot -0,18).

De onderzoekers concluderen dat trastuzumab-geïnduceerde cardiotoxiciteit geassocieerd was met lange-termijn stoornis van de cardiopulmonaire functie.

1.Yu AF, Flynn JR, Moskowitz CS et al. Long-term cardiopulmonary consequences of treatment-induced cardiotoxicity in survivors of ERBB2-positive breast cancer. JAMA Cardiology 2020; epub ahead of print

Summary: A case-control study at Memorial Sloan Kettering Cancer Center (New York) found that trastuzumab-induced cardiotoxicity in patients with HER2-positive breast cancer was associated with long-term (median 7 years after therapy) marked impairment of cardiopulmonary function.

Commentaren


Reageren op dit artikel is mogelijk na registratie.  (Login)

Nog geen commentaren