Monoclonal gammopathy of undetermined significance (MGUS) komt voor in 3,2% van personen van vijftig jaar en ouder en 5,3% van personen van zeventig jaar en ouder. In kleine series MGUS-patiënten is maligne transformatie gezien in 7 tot 19% van de patiënten na vijf tot tien jaar. De kleine patiëntenaantallen en relatief korte follow-up beperken echter de betrouwbaarheid van deze resultaten, temeer omdat geen duidelijkheid bestaat over verschillen in progressie tussen de twee biologische subtypen van MGUS, IgM en non-IgM. Prof. Robert Kyle (Mayo Clinic, Rochester MN) en collega’s hebben een groot aantal MGUS-patiënten in Minnesota (n=1384) gevolgd gedurende een lange periode (mediaan 34,1 jaar; range 0,0 tot 43,6 jaar). Ze publiceren de studie vandaag online in The New England Journal of Medicine.¹

De onderzoekers volgden patiënten met MGUS dat in de Mayo Clinic was gediagnostiseerd tussen begin 1960 en eind 1994. De mediane leeftijd bij diagnose was 72 jaar. Het primaire eindpunt was progressie naar multipel myeloom of een andere plasmacel- of lymfoïde aandoening. Gedurende 14.130 persoonsjaren follow-up werd progressie gezien in 147 patiënten (11%), overeenkomend met een relatief risico ten opzichte van de algemene bevolking van Minnesota van 6,5 (95%-bti 5,5-7,7). Het risico van progressie zonder correctie voor overlijden aan competing causes was 10% na tien jaar, 18% na twintig jaar, 28% na dertig jaar, 36% na vijfendertig jaar, en 36% na veertig jaar.

Onder patiënten met IgM MGUS was aanwezigheid van twee risicofactoren (abnormale serum vrije lichte-keten ratio en hoog serum M-eiwit) geassocieerd met twintig-jaars risico van progressie van 55%, vergeleken met 41% in geval van één risicofactor en 19% bij geen risicofactor. Onder patiënten met non-IgM MGUS was het twintig-jaars risico van progressie 30% in patiënten met twee risicofactoren, 20% in patiënten met één risicofactor, en 7% in patiënten zonder een van beide risicofactoren. Patiënten met MGUS hadden een kortere overall survival dan de voor geslacht en leeftijd gematchte algemene bevolking van Minnesota (mediaan 8,1 jaar versus 12,4 jaar; p<0,001).

De onderzoekers concluderen dat de studie significante verschillen heeft laten zien in risico van progressie tussen IgM MGUS en non-IgM MGUS. MGUS was geassocieerd met kortere OS.

1. Kyle RA, Larson DR, Therneau TM et al. Long-term follow-up of monoclonal gammopathy of undetermined significance. N Engl J Med 2018; epub ahead of print