Het is denkbaar dat in utero blootselling aan een maternale maligniteit en de behandeling daarvan van invloed is op korte- en lange-termijn gezondheid en ontwikkeling. Een nationwide cohortstudie in Denemarken heeft korte- en lange-termijn somatische en psychiatrische uitkomsten geïnventariseerd van kinderen die in utero blootgesteld waren aan een maternale maligniteit. Dr. Iben Greiber (Rigshospitalet, Kopenhagen) en collega’s publiceren de studie in het Journal of Clinical Oncology.¹

De studie includeerde alle kinderen die tussen begin 1978 en eind 2018 in Denemarken levend geboren werden (n=2.526.163). De follow-up voor mortaliteit, somatische diagnosen, en psychiatrische diagnosen startte bij de geboorte, en eindigde bij een gebeurtenis, emigratie, of eind 2018. Er waren 690 deelnemers (0,03%) met in utero blootstelling aan een maternale maligniteit. Vergeleken met niet-blootgestelde deelnemers hadden wel-blootgestelde deelnemers geen hogere mortaliteit (aHR 0,8; 95%-bti 0,4-1,5), en evenmin hoger risico van congenitale misvorming, somatische ziekte, of psychiatrische ziekte. Tussen begin 2002 en eind 2018 werden 42 (12,5%) van 378 in utero aan maternale maligniteit blootgestelde deelnemers blootgesteld aan chemotherapie. In utero blootstelling aan chemotherapie was niet geassocieerd met geselecteerde somatische ziekten of congenitale misvormingen.

De onderzoekers concluderen dat de studie geen verhoogd risico van mortaliteit of ernstige morbiditeit heeft laten zien onder kinderen die in utero blootgesteld waren aan een maternale maligniteit of aan chemotherapie.

1.Greiber IK, Viuff JH, Storgaard L et al. Long-term morbidity and mortality in children after in utero exposure to maternal cancer. J Clin Oncol 2022; epub ahead of print

Summary: A cohort study in Denmark found no excess risk of mortality of severe morbidity among children exposed in utero to maternal cancer or chemotherapy.