Behandelopties voor hersenmetastasen in patiënten met niet-kleincellig longcarcinoom met EGFR-mutatie zijn stereotactische radiochirurgie (SRS), whole-brain radiotherapie (WBRT) en EGFR-tyrosinekinases (TKIs). Dr. Veronica Chiang (Yale University, New Haven CT) en collega’s hebben een retrospectieve zes-instituten analyse uitgevoerd om het optimale management voor deze patiënten te bepalen. Ze publiceren hun analyse online in het Journal of Clinical Oncology.¹


De analyse heeft betrekking op 351 patiënten met hersenmetastasen van TKI-naïef NSCLC. De patiënten werden behandeld met SRS gevolgd door EGFR-TKI (n=100), WBRT gevolgd door EGFR-TKI (n=120), of EGFR-TKI gevolgd door SRS of WBRT bij intracraniële progressie (n=131). De mediane overall survival was 46 maanden in het cohort met upfront SRS, 30 maanden in het cohort met upfront WBRT, en 25 maanden in het cohort met upfront EGFR-TKI (p<0,001). Factoren die in multivariate analyse geassocieerd waren met betere OS waren upfront SRS versus EGFR-TKI, upfront WBRT versus EGFR-TKI, leeftijd, performance status, EGFR exon 19-mutatie, en afwezigheid van extracraniële metastasen.

De onderzoekers concluderen dat gebruik van upfront EGFR-TKI en uitstel van radiotherapie geassocieerd is met slechtere OS in deze patiëntengroep. SRS gevolgd door EGFR-TKI resulteerde in de langste OS en had als voordeel dat de patiënten de potentiële neurocognitieve sequelae van WBRT konden vermijden. Een prospectieve studie van SRS gevolgd door EFGR-TKI versus EGFR-TKI gevolgd door SRS is urgently needed, aldus de onderzoekers.

1.Magnussen WJ, Lester-Coll NH, Wu AJ et al. Management of brain metastases in tyrosine kinase inhibitor-naïve epidermal growth factor receptor-mutant non-small-cell lung cancer: a retrospective multi-institutional analysis. J Clin Oncol 2017; epub ahead of print