De behandeling van kleine (T1a/b) mammacarcinomen is gebaseerd op retrospectieve analyse, en de impact van intrinsiek tumorsubtype op de uitkomst is niet duidelijk. Dr. Atanas Ignatov (Otto von Guericke Universität, Magdeburg) en collega’s hebben een prospectieve studie uitgevoerd van behandeling en uitkomsten van kleine mammatumoren van verschillende subtypen. Ze publiceren de studie vandaag online in Breast Cancer Research and Treatment.¹

De studie werd uitgevoerd in een cohort van 1008 patiënten die tussen 2003 en 2012 behandeld werden voor T1a/b mammacarcinoom. Van 919 patiënten was het tumorsubtype bekend: luminal A n=408 (44,4%), luminal B n=246 (26,8%), HER2-verrijkt n-183 (19,9%) en TNBC n=82 (8,9%). Driehonderdvijf patiënten (34,2%) kregen systemische behandeling. De patiënten die systemisch behandeld werden waren jonger en hadden een hogere waarschijnlijkheid van lymfekliermetastase, hogere tumorgraad, negatieve HR-status, en positieve HER2-status.

De mediane follow-up was 6,5 jaar. Patiënten met luminal A-tumoren hadden de beste overleving, die verbeterde met systemische behandeling. De overleving van patiënten met luminal B-, HER2-verrijkte, en TNBC-tumoren verbeterde door systemische behandeling. Het effect van systemische behandeling was significant in patiënten met luminal B-tumoren (p=0,040) en HER2-verrijkte tumoren (p=0,016). Het behandelingseffect van systemische therapie voor HER2-verrijkte tumoren bleef ook significant na correctie voor andere prognostische factoren (HR 0,43; p=0,047). Tumorgrootte was niet geassocieerd met de overleving en behandelingskeuze.

De onderzoekers concluderen dat de behandelingskeuze voor T1a/b mammacarcinomen dient te worden gebaseerd op biologisch subtype, en niet op tumorgrootte of lymfeklierstatus.

1.Ignatov T, Eggemann J, Burger E et al. Management of small T1a/b breast cancer by tumor subtype. Breast Cancer Res Treat 2017; epub ahead of print