ER-positieve tumoren van de borst vertonen over het algemeen goede respons op endocriene behandeling. Adjuvante endocriene therapie wordt veel toegepast, maar de rol van endocriene therapie in de neoadjuvante setting is onduidelijk. Dr. Aditya Bardia (Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s hebben een meta-analyse uitgevoerd van gerandomiseerde prospectieve neoadjuvante studies van ER-positief mammacarcinoom met in tenminste één arm neoadjuvante endocriene therapie (NET). De meta-analyse is online gepubliceerd in JAMA Oncology.¹

In de literatuur tot 15 mei 2015 vonden de onderzoekers twintig voor het onderwerp relevante studies met tezamen 3490 patiënten. Vergeleken met combinatie-chemotherapie had NET-monotherapie met aromataseremmers vergelijkbare klinische respons (OR 1,08; p=0,85), radiologische respons (OR 1,38; p=0,12), en borstsparende chirurgie (OR 0,65; p=0,07), maar lagere toxiciteit. Vergeleken met tamoxifen hadden aromataseremmers significant betere klinische respons (OR 1,69; p<0,001), radiologische respons (OR 1,49; p<0,001) en BCS (OR 1,62; p<0,001). Vergeleken met endocriene monotherapie had duale combinatietherapie met groeifactor-routeremmers betere radiologische respons (OR 1,59; p=0,03) maar niet klinische respons (OR 0,76; p=0,11). De incidentie van pathologisch complete respons was laag (minder dan 10%).

De onderzoekers concluderen dat NET monotherapie geassocieerd is met respons die vergelijkbaar is met die van combinatie-chemotherapie, maar met significant minder toxiciteit.

1.Spring LM, Gupta A, Reynolds KL et al. Neoadjuvant endocrine therapy for estrogen receptor-positive breast cancer. A systematic review and meta-analysis. JAMA Oncol 2016; epub ahead of print