Wereldwijd overlijden jaarlijks 1,6 miljoen patiënten aan longcarcinoom. Het is niet ondenkbaar dat vroege diagnose van de ziekte de mortaliteit kan verlagen. Dr. Curtis Harris (National Cancer Institute, Bethesda MD) en collega’s hebben een studie uitgevoerd van de bruikbaarheid van metabolieten in urine als biomarkers van het risico van longcarcinoom. De uitkomsten van de studie zijn online gepubliceerd in Cancer Epidemiology, Biomarkers & Prevention.¹

De onderzoekers voerden een patiënt-controle studie uit in prediagnostische urinemonsters van deelnemers aan de prospectieve Southern Community Cohort Study. Ze bepaalden de niveaus van creatineriboside (CR), N-acetylneuraminezuur (NANA), cortisolsulfaat, en metaboliet 561+ in monsters van 178 deelnemers die tijdens de follow-up longcarcinoom ontwikkeld hadden en 351 controlepersonen. Uit de analyses bleek dat verhoogd CR-niveau geassocieerd was met het risico van longcarcinoom; na correctie voor roken en andere mogelijk verstorende variabelen was de OR van longcarcinoom bij verhoogd CR 2,0 (p=0,01). In Amerikanen met Europese etniciteit waren zowel CR (OR 5,3; p=0,006) als NANA (OR 3,5; p=0,004) geassocieerd met het risico van longcarcinoom. Toevoeging van CR en NANA aan een bestaand model van risicofactoren voor longcarcinoom leidde tot significante verbetering van het voorspellend vermogen.Toenemende urineniveaus van CR en NANA waren positief geassocieerd met toenemende tumorgrootte.

De onderzoekers concluderen dat CR en NANA bruikbaar kunnen zijn als niet-invasieve screening tools voor vroege diagnose van longcarcinoom.

1.Haznadar M, Cai Q, Krausz KW et al. Urinary metabolite risk biomarkers of lung cancer: a prospective cohort study. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2016; epub ahead of print