
De analyse includeerde 500 patiënten met primair pancreas adenocarcinoom, gediagnostiseerd tussen 1984 en 2010, en 1091 gematchte controlepersonen. De analyse includeerde uitsluitend non-Hispanic white deelnemers. De onderzoekers verzamelden data over leefstijl en klinische kenmerken op basis van patiënt-beantwoorde vragenlijsten, en over circulerende biomarkers en kiemlijn genetische polymorfismen aan de hand van bloedmonsters die de deelnemers bij inclusie afstonden.
De onderzoekers ontwikkelden drie relatief-risicomodellen. Het eerste model was alleen gebaseerd op klinische factoren, het tweede voegde gewogen genetische risicoscore toe, en het derde voegde bovendien de biomarkers proïnsuline, adiponectine, IL-6, en vertakte-keten aminozuren toe. Iedere toevoeging resulteerde in betere fit van het model. Het uiteindelijke model identificeerde 2,0% van de mannen en 2,3% van de vrouwen als drager van een tenminste driemaal verhoogd risico van pancreascarcinoom tijdens tien jaar follow-up. Personen in de top één-procent van het risico hadden een 4% risico van pancreascarcinoom op de leeftijd 80 jaar, en een 2% tien-jaars risico op de leeftijd 70 jaar.
De onderzoekers concluderen dat risicomodellen de klinische, genetische, en circulatiefactoren includeren resulteren in betere identificatie van personen met verhoogd risico van pancreascarcinoom.
1.Kim J, Yuan C, Babic A et al. Genetic and circulating biomarker data improve risk prediction for pancreatic cancer in the general population. Cancer Epidemiol Biomarkers Prev 2020; epub ahead of print
Summary: A nested case-control study within four prospective cohorts (Nurses’ Health Study, Health Professionals Follow-up Study, Physicians’ Health Study, and Women’s Health Initiative) resulted in an absolute risk model for pancreatic cancer in the general population, based on clinical factors, germline genetic polymorphisms and circulating biomarkers. The model improved disease risk estimation compared with models based on clinical factors alone.