Veel onderzoeksgroepen voeren mutatie- of immunohistochemische (IHC) testen uit in metastatisch castratieresistent prostaatcarcinoom om targets voor de behandeling te identificeren. Er is echter weinig informatie beschikbaar over de impact van deze testen op behandelkeuzen en op de uitkomsten van moleculair-geleide behandelingen. Dr. Joshi Alumkal (Oregon Health and Sciences University, Portland) en collega’s publiceren online in JCO Precision Oncology hun ervaringen op dit terrein.¹

Tussen begin 2012 en eind 2015 ondergingen 59 mCRPC-patiënten metastatisch-weefselbiopsie. Voor 46 van de 59 patiënten (78%) bevatten de biopten voldoende tumorweefsel voor genotypering met een 37-kankergenenpanel. In 31 van deze monsters (67,4%) werden ‘mutationele abnormaliteiten’ gezien (mediaan twee mutaties per patiënt). Achttien patiënten hadden tenminste één potentieel actionabele mutatie; zeven hadden tenminste één mutatie van unduidelijke significantie, en zes hadden alleen niet-actionabele mutaties. Panel A van deze figuur toont de geïdentificeerde mutaties. In monsters van 35 patiënten werd met IHC de expressie van PTEN bepaald. In dertien patiënten werd PTEN-verlies gezien (panel B).


Twee patiënten werden op basis van de uitslagen van hun moleculaire testen behandeld met een PI3K-remmer. In één van deze twee patiënten was de tumorcontrole met de moleculair-geleide therapie beter dan met de onmiddellijk-voorafgaande therapie.

De onderzoekers concluderen dat gerichte sequencing en IHC in mCRPC klinisch-informatieve moleculaire abnormaliteiten kunnen identificeren, maar dat tot op heden slechts een kleine minderheid van de patiënten moleculair-geleide therapie ondergaat.

1. Tao DL, Bailey S, Beer TM et al. Molecular testing in patients with castration-resistant prostate cancer an its impact on clinical decision making. JCO Precision Oncology 2017; epub ahead of print