
In het fase 1-gedeelte van de studie werden geen doserings-limiterende toxiciteiten gezien, en de als aanbevolen fase 2-dosering werd gekozen voor intraveneus tislelizumab 200 mg iedere drie weken, tot er geen klinisch profijt meer was of niet-acceptabele toxiciteit optrad. Per 1 december 2018 waren in fase 2 met deze dosering 300 patiënten met elf verschillende typen solide tumoren behandeld. De patiënten waren 18 jaar of ouder, en hadden een ECOG performance score 0 of 1. Vrijwel alle patiënten (96%) hadden eerdere systemische behandeling gehad; 71% twee of meer verschillende lijnen.
De mediane duur van de follow-up was 8,1 maanden (range 0,2-21,9). De meeste treatment-related adverse events (in 62% van de patiënten) waren graad 1 of 2, vooral anemie (23%) en verhoogd aspartaataminotransferase (22%). Onder de 251 voor respons evalueerbare patiënten was er één met complete respons en 44 met partiële respons. De mediane duur van respons werd alleen bereikt in het cohort met nasofarynxcarcinoom (8,3 maanden). De mediane overall survival en progressievrije overleving waren 11,5 maanden (95%-bti 9,1-15,0) respectievelijk 2,6 maanden (2,2-4,0).
De onderzoekers concluderen dat tislelizumab over het algemeen goed werd verdragen en antitumoractiviteit had voor meerdere typen solide tumoren.
1.Shen L, Guo J, Zhang Q et al. Tislelizumab in Chinese patients with advanced solid tumors: an open-label, non-comparative, phase 1/2 study. J ImmunoTher Cancer 2020;8:000437
Summary: A multicenter phase 1-2 study in China found that the anti-PD-1 monoclonal antibody tislelizumab was generally well tolerated and had antitumor activity for multiple solid tumors. The median overall and progression-free survival were 11.5 months and 2.6 months, respectively.