Standaard-behandeling voor stadium I of II klassiek Hodgkin lymfoom (cHL) is ABVD met of zonder radiotherapie. Deze behandeling is geassocieerd met het risico van stralingstoxiciteit en bleomycine-geïnduceerde longschade. Een multicenter fase 2-studie in de Verenigde Staten heeft de waarde van brentuximab vedotin (BV) plus AVD zonder consoliderende radiotherapie voor fase I/II cHL onderzocht. Dr. Jeremy Abramson (Massachusetts General Hospital, Boston) en collega’s publiceren de studie online in Blood.¹

De studie includeerde 34 patiënten (mediane leeftijd 36 jaar; range 20-75); 21 patiënten hadden gunstig-risico ziekte en 15 ongunstig-risico ziekte. De patiënten kregen een lead-in cyclus van BV op dagen één en vijftien, gevolgd door vier tot zes cycli (gebaseerd op interim-PET/CT na cyclus twee) BV plus AVD. De beste complete response rate was 100%. Na mediaan 38 maanden follow-up waren 94% van de patiënten progressievrij en waren 97% in leven. Adverse events waren perifere sensorische neuropathie (79% van de patiënten), neutropenie (76%), vermoeidheid (74%), en misselijkheid (71%), en graad 3 of 4 AEs waren neutropenie (62%), febriele neutropenie (35%), en perifere sensorische neuropathie (24%). Eén patiënt overleed aan neuropene sepsis tijdens de eerste BV-cyclus. BV-doseringsreductie was vereist in 38% van de patiënten.

De onderzoekers concluderen dat BV-AVD (zonder bleomycine of radiotherapie) voor non-bulky stadium I/II cHL resulteerde in een hoge CRR, met toxiciteit die hoger was dan zou worden verwacht van alleen AVD. Vanwege de toxiciteit is de behandeling wellicht niet optimaal voor patiënten met een zeer gunstige prognose.

1.Abramson JS, Arnason JE, LaCasce AS et al. Brentuximab vedotin, doxorubicin, vinblastine and dacarbazine for non-bulky limited stage classical Hodgkin lymphoma. Blood 2019; epub ahead of print

Summary: A multicenter phase 2 study in the United States found that brentuximab vedotin plus AVD (without bleomycin and radiation) for non-bulky stage I or II classical Hodgkin lymphoma resulted in a high complete response rate, with most patients requiring only four cycles of therapy. Toxicity was higher than would be expected from AVD alone.