
De studie includeerde 187 patiënten met in een centraal laboratorium bevestigd HER2-positief GC waarvoor ze tenminste twee eerdere lijnen behandeling hadden gekregen. De patiënten werden 2:1 gerandomiseerd naar TD 6,4 mg per kg lichaamsgewicht iedere drie weken (n=125) of physician’s choice van chemotherapie (irinotecan n=55, paclitaxel n=7). Het primaire eindpunt was centraal-beoordeelde objectieve respons. Deze werd gezien in 51% van de patiënten in de TD-groep versus 14% in de chemotherapiegroep (p<0,001). De overall survival was mediaan 12,5 maanden met TD versus 8,4 maanden met chemotherapie (HR 0,59; p=0,01). De meest-gerapporteerde graad 3 of hoger AEs waren afgenomen neutofielengetal (51% met TD versus 24% met chemotherapie), anemie (38% versus 23%), en afgenomen leukocytengetal (21% versus 11%). TD-gerelateerde interstitiële longziekte of pneumonitis werd in graad 1 of 2 gezien in negen patiënten in in graad 3 of 4 in drie. Eén patiënt overleeed in de TD-groep; geen in de chemotherapiegroep.
De onderzoekers concluderen dat TD vergeleken met standaard-behandelingen resulteerde in significante verbetering van respons en overall survival van patiënten met HER2-positief GC, met myelosyppressie en interstitiële longziekte als belangrijkste toxiciteiten.
1.Shitara K, Bang Y-J, Iwasa S et al. Trastuzumab deruxtecan in previously treated HER2-positive gastric cancer. N Engl J Med 2020; epub ahead of print
Summary: The randomized phase 2 study DESTINY-Gastric01 in Japan and South-Korea found that, compared to standard therapies, trastuzumab deruxtecan resulted in significant improvements in response and overall survival among patients with HER2-positive advanced gastric cancer. Notable toxic effects were myelosuppression and interstitial lung disease.