De standaard-behandeling voor niet-resectabel lokaal-gevorderd niet-kleincellig longcarcinoom (LA-NSCLC) is chemoradiotherapie gevolgd door durvalumab-consolidatie. Een frequente bijwerking van durvalumab is matig-symptomatische (graad 2) pneumonitis, die soms leidt tot onderbreking van de consolidatie. Een retrospectieve studie in zeven centra in Japan heeft herstart van durvalumab na onderbreking wegens pneumonitits geëvalueerd. Dr. Takuro Sakagami (Universiteit van Kumamoto) en collega’s publiceren de studie in Lung Cancer.¹


Tussen begin juli 2018 en eind maart 2022 kregen in de zeven centra 208 patiënten met niet-resectabel LA-NSCLC chemoradiotherapie gevolgd door durvalumab-consolidatie. In 62 patiënten leidde graad 2 pneumonitis to onderbreking van de consolidatie. De durvalumab-herstartgroep bestond uit 33 van deze patiënten, de durvalumab niet-herstartgroep uit 29. Patiënten in de herstartgroep hadden significant langere progressievrije overleving (32,0 maanden versus 5,3 maanden (p=0,003) en overall survival (NR versus 27,1 maanden; p=0,012) dan patiënten in de niet-herstartgroep. Pneumonitis werd gezien in 30,3% van de patiënten in de herstartgroep, maar zonder graad 3 of hoger gebeurtenissen. In multivariate analyse was herstart van durvalumab geassocieerd met betere PFS (HR 0,31; p=0,002) en OS (HR 0,33; p=0,017).

De onderzoekers concluderen dat herstart van durvalumab na graad 2 pneumonitis geassocieerd was met betere overlevingsuitkomsten.

1.Kakiuchi Y, Saruwatari K, Tokito T et al. Impact of durvalumab re-administration after moderate symptomatic pneumonitis in locally advanced non-small cell lung cancer. Lung Cancer 2025.108578

Summary: A multicenter retrospective study in Japan found that among patients with locally advanced non-small cell lung cancer and interruption of durvalumab consolidation due to grade 2 pneumonitis, restart of durvalumab was associated with prolonged survival and a low recurrence rate of mild pneumonitis.