Amplificatie van EGFR wordt gezien in ongeveer 1% van metastatische colorectaalcarcinomen (mCRCs) maar wordt niet routinematig getest als prognostische of predictieve biomarker in patiënten die behandeld worden met anti-EGFR monoklonale antilichamen. Een multinationale cohortstudie heeft klinische consequenties en genomische kenmerken van EGFR-amplificatie in mCRC geïnventariseerd. Dr. Filippo Pietrantonio (Istituto Nazionale dei Tumori, Milaan) en collega’s publiceren de studie in het Journal of the National Cancer Institute.¹

De studie vergeleek klinische gegevens van 62 patiënten met EGFR-geamplificeerd mCRC met die van 1459 niet-EGFR geamplificeerd mCRC, en genomische kenmerken van 35 EGFR-geamplificeerde tumormonsters met die van 439 niet-EGFR geamplificeerde RAS/BRAF-wildtype en microsatellietstabiele (MSS) tumormonsters. EGFR-amplificatie was statistisch significant met linkszijdige locatie van de primaire tumor en met RAS/BRAF-wildtype status. Alle EGFR-geamplificeerde tumoren waren MSS en HER2-niet geamplificeerd. De EGFR-geamplificeerde monsters hadden een veranderingen in een hogere mediane fractie van het genoom dan EGFR-niet geamplificeerde RAS/BRAF-wildtype MSS tumoren. Patiënten met EGFR-geamplificeerde tumoren hadden langere overall survival dan patiënten met EGFR-niet geamplificeerde tumoren (mediaan 71,3 versus 24,0 maanden; aHR 0,46; p<0.001). In de subgroep van patiënten die anti-EGFR therapie kregen voor RAS/BRAF-wildtype mCRC was EGFR-amplificatie eveneens geassocieerd met langere OS (mediaan 54,0 versus 29,1 maanden; HR 0,46; p=0,002).

De onderzoekers concluderen dat patiënten met EGFR-geamplificeerd mCRC een biologisch gedefinieerde subgroep vormen.

1.Randon G, Yaeger R, Hechtman JF et al. EGFR amplification in metastatic colorectal cancer. J Natl Cancer Inst 2021; epub ahead of print

Summary: A multinational cohort study investigated clinical consequences and genomic characteristics of EGFR amplification in metastatic colorectal cancer. EGFR amplification was statistically significantly associated with left primary tumor sidedness and RAS/BRAF wild-type status. Patients with EGFR-amplificated tumors had longer OS than patients with EGFR non-amplified tumors (median 71.3 versus 24.0 months; aHR 0.46; p<0.001). In the subgroup of patients with RAS/BRAF wildtype mCRC exposed to anti-EGFR-based therapy, EGFR amplification also was associated with better OS (median 54.0 versus 29.1 months; HR 0.46; p=0.002).