
De studie, uitgevoerd in 43 centra in twaalf landen, includeerde volwassen patiënten met een ECOG performance status 2 of beter. In het fase 1b-gedeelte van de studie kregen zes patiënten oraal enasidenib 100 mg of 200 mg eens per dag, plus subcutaan azacitidine 75 mg/m2 eenmaal daags gedurende de eerste zeven dagen van vier-weekse cycli. Er waren geen doserings-limiterende toxiciteiten. De enasidenib 100 mg per dag dosering werd gekozen voor fase 2.
In fase 2 werden 101 patiënten 2:1 gerandomiseerd naar enasidenib plus azacitidine (n=68) of alleen azacitidine (n=33). De mediane leeftijd was 75 jaar (IQR 71-78). Het primair eindpunt was percentage patiënten met overall respons nadat alle patiënten tenminste een jaar gevolgd waren. De ORR was 74% (95%-bti 61-84) met enasidenib plus azacitidine versus 36% (20-55) met alleen azacitidine (OR 4,9; p=0,0003). Ernstige treatment-related adverse events werden gerapporteerd voor 43% respectievelijk 44% van de patiënten in de twee groepen. Er waren geen graad 5 TRAEs.
De onderzoekers concluderen dat onder patiënten met nieuw-gediagnostiseerd IDH2-gemuteerd AML de combinatie van enasidenib plus azacitidine goed verdragen werd en resulteerde in significant betere ORR dan azacitidine monotherapie.
1.DiNardo CD, Schuh AC, Stein EM et al. Enasidenib plus azacitidine versus azacitidine alone in patients with newly diagnosed, mutant-IDH2 acute myeloid leukaemia (AG221-AML-005): a single-arm phase 1b and randomised, phase 2 trial. Lancet Oncol 2021; epub ahead of print
Summary: The multinational phase 1b-2 AG221-AML-005 trial found that among patients with newly diagnosed, IDH2-mutated AML who were not eligible for intensive chemotherapy, addition of enasidenib to azacitidine was well tolerated and significantly improved overall response rate compared with azacitidine monotherapy.