
De studie includeerde 61 patiënten met VHL-diagnose gebaseerd op kiemlijn VHL-verandering, tenminste één meetbare RCC-tumor, geen neoplasme waarvoor onmiddellijke chirurgie vereist was, ECOG performance status 0 of 1, en geen eerdere systemische behandeling. Alle patiënten hadden tenminste één pancreaslesie, en 22 patiënten (36%) hadden tenminste één bij inclusie meetbare pNET. De patiënten kregen oraal belzutifan 120 mg eens per dag. De mediane follow-up was 37,8 maanden (range 36,1-46,1). De objective response rate van alle pancreaslesies was 84% (51 van 61; 17 complete responsen) en van de pNETs 91% (20 van 22; 7 complete responsen). De mediane duur van respons van de pancreaslesies en de pNETs werd niet bereikt, evenmin als de mediane progressievrije overleving. Na de start van de behandeling was de mediane lineaire groeisnelheid van de pNETs -4,2 mm per jaar (range - 7,9 tot - 0,8). Elf patiënten (18%) hadden graad 3 treatment-related adverse events; er waren geen graad 4 of 5 TRAEs.
De onderzoekers concluderen dat belzutifan robuuste activiteit had voor VHL-ziekte geassocieerde pancreaslesies, met manageable veiligheid.
1.Else T, Jonasch E, Iliopoulos O et al. Belzutifan for von Hippel-Lindau disease: pancreatic lesion population of the phase 2 LITESPARK-004 study. Clin Cancer Res 2024; epub ahead of print
Summary: The multinational phase 2 LITESPARK-004 trial found robust activity and manageable safety of belzutifan in VHL disease-associated pancreatic lesions.